Η σειρά Halo είναι μια από τις παλαιότερες σειρές βιντεοπαιχνιδιών εκεί έξω. Kλείνοντας φέτος τα 20 χρόνια της, ήταν μια καλή ευκαιρία μετά τις καθυστερήσεις (και το ιντερνετικό κράξιμο από τους fans), να επιστρέψει δυναμικά και η 343 Industries να μας δώσει μια αξιοπρεπή συνέχεια του Halo 5, το οποίο δεν εντυπωσίασε και ιδιαίτερα.
Η πρώτη επαφή που είχα με την σειρά ήταν το μακρινό 2008. Αν δεν κάνω λάθος Χριστούγεννα ήταν, είχαμε δει με τον αδερφό μου μια διαφήμιση για το XBOX 360 τότε και όπως καταλαβαίνετε πρήξαμε τον πατέρα μας να το πάρουμε, και έτσι έγινε.
Συγκεκριμένα τότε είχαμε πάρει την έκδοση που είχε μέσα το Gears of War 2, το οποίο ήταν και το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα στην συγκεκριμένη κονσόλα. Τελειώνοντας βέβαια με το Gears of War 2, ήθελα κάτι άλλο, κάτι καινούργιο.
Τότε υπήρχε ένα μαγαζί στο Αιγάλεω που πωλούσε διάφορα geeko-πραγματάκια, φιγούρες, βιντεοπαιχνίδια και κονσόλες. Μια μέρα έχουμε πάει με τον αδερφό μου και την μητέρα μου εκεί, και χαζεύουμε την βιτρίνα με τα βιντεοπαιχνίδια. Ο τύπος εκεί μας πρότεινε το Grand Theft Auto IV, οξύμωρο γιατί είμασταν παιδιά δημοτικού, αλλά κακά τα ψέματα όλοι τότε παίζαμε τέτοια παιχνίδια, και το Halo 3. Επειδή είμασταν αναποφάσιστοι πήραμε και τα δυο.
Η αλήθεια είναι πως τότε μου άρεσαν περισσότερο τα shooters, δεν ξέρω γιατί, ίσως η ιδέα ότι σκοτώνεις κακούς με έκανε να αισθάνομαι ήρωας, σαν αυτούς που βλέπαμε στα cartoons. Νομίζω είναι περιττό να σας πω πως κόλλησα με το Halo, άνοιγα κάθε μέρα την κονσόλα και έλιωνα με τις ώρες. Κακοί εξωγήινοι θέλουν να σκοτώσουν τους καλούς ανθρώπους, τι άλλο να θέλει ένα παιδί για να περάσει καλά;
Φυσικά η ιστορία του παιχνιδιού είναι πιο βαθιά από αυτό, αλλά όταν είσαι παιδί δεν σε ενδιαφέρει τόσο η ιστορία όσο το gameplay και τα φανταχτερά γραφικά κάτι που το Halo 3 έκανε σωστά. Χρόνια μετά λοιπόν, έχω την χαρά να γράψω για το νέο κεφάλαιο της σειράς, Halo Infinite, αυτή την φορά όχι από τα χέρια της Bungie αλλά από τα χέρια της 343 Industries.
Το παιχνίδι διαδραματίζεται στο Zeta Halo, στο οποίο είχε προηγηθεί μια μεγάλη μάχη μεταξύ UNSC, Banished και Created. Εκεί βλέπουμε έναν πιλότο να βρίσκει το σώμα του Master Chief, το οποίο επιπλέει στην κυριολεξία στο κενό του διαστήματος. Όταν ο Master Chief βρίσκει ξανά τις αισθήσεις του, λαμβάνει σήμα πως υπάρχει μια AI με όνομα «The Weapon», την οποία και πάει να βρει.
Η AI αναφέρει στον Master Chief πως η Cortana διαγράφηκε και η ίδια βρισκόταν εκεί κλειδωμένη, με σκοπό να μεταφερθεί στο Infinity, το πλοίο ναυαρχίδα του UNSC, για να διαγραφεί. Ο Master Chief δεν δέχεται να την διαγράψει και θεωρεί πως κάτι άλλο έχει συμβεί και ξεκινάει το ταξίδι για να μάθει την αλήθεια. Δεν θα γράψω κάτι παραπάνω για την ιστορία, ούτε θα μπω σε λεπτομέρειες, νομίζω ότι η εισαγωγή είναι αρκετή για να πάρετε μια ιδέα. Θα αναφερθώ όμως πιο γενικά στο σενάριο ως σενάριο.
Η ιστορία του παιχνιδιού είναι καλογραμμένη και σε κρατάει μέχρι το τέλος. Ποτέ δεν σου δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις στα ερωτήματα που σου δημιουργούνται μέχρι να φτάσεις στο τέλος. Η πληροφορία που σου δίνει είναι όση πρέπει, αυτό το τυράκι που λέμε, για να σε προβληματίσει και να σε κρατήσει εκεί. Αυτό που καταλαβαίνει κάποιος είναι πως η ιστορία δίνει βάση στον Master Chief και όχι τόσο στο σύμπαν των παιχνιδιών.
Οι διάλογοι είναι φανταστικοί και οι χαρακτήρες έχουν προσωπικότητα, δεν είναι εκεί απλά για να μιλάνε με σκοπό να σπάσουν την ένταση και την μονοτονία της μάχης στα cutscenes. Οι voice actors έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά και θεωρώ πως χάρη σε αυτούς οι χαρακτήρες έχουν την προσωπικότητα που τους προσδίδω παραπάνω, με αποκορύφωμα μια σκηνή με τον πιλότο, η οποία έχει πάρα πολύ συναίσθημα, δεν θα κάνω spoil παίξτε το αξίζει.
Μου άρεσε πάρα πολύ η ανθρώπινη πλευρά που είδαμε από τον Master Chief. Έκανε χιούμορ, όχι σε μεγάλο βαθμό αλλά υπήρχε, προβληματίστηκε και αμφισβήτησε τον εαυτό του για τις επιλογές του. Είναι μεγάλο συν για εμένα αυτό, γιατί σε περίοδο κρίσης είδαμε τον άνθρωπο και όχι τον στρατιώτη, τον John και όχι τον Master Chief.
Περνώντας στα cutscenes, η 343 Industries έχει κάνει πολύ ωραία δουλειά, καθώς η μεταφορά από gameplay σε cutscene, έχει περίπου την ίδια φιλοσοφία με αυτή του God of War. Εκεί που παίζεις υπάρχει μια απαλή μεταφορά, συνήθως από first-person σε third-person, με την σκηνοθεσία να είναι απλή αλλά όπως πρέπει.
Όσοι είστε fans της σειράς και παρακολουθούσατε την πορεία του παιχνιδιού, θυμάστε λογικά την κατακραυγή που υπήρχε για τα γραφικά. Ο κόσμος λοιπόν αντέδρασε και από ότι φαίνεται, η σκληρή κριτική είχε αποτέλεσμα. Το παιχνίδι είναι πανέμορφο, από τα εσωτερικά των κτιρίων μέχρι και ο εξωτερικός χώρος του Zeta Halo, είναι όλα πανέμορφα και καλοσχεδιασμένα.
Στο κομμάτι του gameplay, το Halo Infinite διαφέρει από το κλασικό Halo. Ο κόσμος του είναι open world. Μπορείς να κινηθείς στο Zeta Halo ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς, είτε με τα πόδια, είτε με ιπτάμενο, είτε με επίγειο μέσο. Μιλάμε για έναν τεράστιο κόσμο, ο οποίος είναι απολαυστικός να τον διασχίζεις με τα πόδια, κάτι το οποίο και έκανα, καθώς ένα από τα κακά που έχει ο χάρτης είναι τα πολλά βράχια, το οποίο με δυσκόλεψε στην οδήγηση, και αφού τούμπαρα με το Warthog, αποφάσισα να «το κόψω με τα πόδια», όπως λέει ο σοφός λαός.
Αν κάποιος δει τις αποστολές, θα του θυμίσουν κλασικές αποστολές open world παιχνιδιού τύπου Assassin’s Creed, δηλαδή κύριες και δευτερεύουσες. Αυτό που αλλάζει είναι πως, κάποιες από τις αποστολές που μπορούν να θεωρηθούν «δευτερεύουσες», μπορούν να προσφέρουν και να βοηθήσουν τον παίχτη, καθώς ξεκλειδώνουν βάσεις, οι οποίες δίνουν στον παίχτη την δυνατότητα να κάνει fast travel, κάτι το οποίο βοηθάει καθώς όπως αναφέρω και παραπάνω, ο χάρτης είναι τεράστιος. Εκτός από το fast travel, δίνονται Valor με αποτέλεσμα ο Master Chief να έχει μεγαλύτερη βοήθεια από στρατιώτες της UNSC.
Η αλήθεια είναι πως θα πρότεινα να κάνετε αυτές τις αποστολές, αφού ολοκληρώσετε την κυρίως ιστορία, για να έχετε να ασχοληθείτε με κάτι μετά το πέρας της κύριας, η οποία διαρκεί περίπου 12 ώρες. Η φιλοσοφία του παιχνιδιού είναι συγκεκριμένη, καθαρίζω μια περιοχή, πάω στην επόμενη. Μπορεί να ακούγεται ξερό, αλλά μπορώ να πω ότι μέσα στο παιχνίδι έχει μια πολύ καλύτερη συνοχή και δεν ένιωσα τόσο πολύ αυτό το, πάω κάπου παίρνω την αποστολή, τελειώνω την αποστολή πάω πίσω και παίρνω το reward.
Το gunplay του παιχνιδιού είναι πολύ δυνατό. Νιώθεις ότι κάθε όπλο έχει το δικό του impact, punch, πείτε το όπως θέλετε. Βαράς με το όπλο και νιώθεις ότι κάνεις ζημιά, δεν είναι μόνο για το θεαθήναι φανταχτερό και βαρύ. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από όπλα, οπότε δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να έχει παράπονο στον συγκεκριμένο τομέα.
Πάμε τώρα σε κάτι που αγάπησα, τον ρυθμό του παιχνιδιού. Το Infinite έχει γρήγορο ρυθμό στην δράση του και μεγάλο ρόλο σε αυτό, πιστεύω πως παίζουν τα μικρά περιβάλλοντα και οι κλειστοί χώροι στους οποίους γίνονται οι μάχες στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν μάχες σε ανοιχτό χώρο. Συγκριτικά όμως, οι πρώτες σε αναγκάζουν να τρέχεις συνέχεια, να ψάχνεις να βρεις κάλυψη, να βρεις όπλα και σφαίρες, ενώ παράλληλα οι εχθροί είναι πιο έξυπνοι και σίγουρα θα σας βάλουν στην γωνία πολλές φορές.
Η 343 Industries δεν έμεινε μόνο στα όπλα σαν εξοπλισμό για τον αγαπημένο μας Master Chief, αυτή την φορά πρόσθεσε και ένα upgrade system στην στολή του. Κατά την διάρκεια της ιστορίας, θα βρείτε εξοπλισμό, τον οποίο ο Master Chief εγκαθιστά στην στολή του και μπορεί να χρησιμοποιήσει κατά την διάρκεια της μάχης αλλά και να τον αναβαθμίσει.
Το αγαπημένο μου gadget ήταν το Grappleshot. Με βοήθησε πάρα πολύ σε όλους τους βασικούς τομείς του παιχνιδιού, δηλαδή μετακίνηση και μάχη. Κάθε gadget έχει την δική του ξεχωριστή χρήση και μπορεί να βοηθήσει σε διαφορετικές συνθήκες. Να σημειωθεί ότι ο Master Chief δεν «τρώει» fall damage, κάτι που κάνει ακόμα καλύτερο το Grappleshot, με το οποίο μπορείτε να ανεβείτε όπου μπορείτε να φανταστείτε.
Δεν θα δώσω τα ονόματα των gadgets μόνο το τι κάνουν, οπότε έχουμε gadget το οποίο βοηθάει τον Master Chief να ελιχθεί και να αποφύγει πιο εύκολα σφαίρες, έναν μηχανισμό που βάζει κάτω μια ασπίδα και μπλοκάρει ένα μικρό αριθμό σφαιρών, και μια σφαίρα που κολλάει σε τοίχο και μπορεί να ανιχνεύσει εχθρούς σε μια περιορισμένη εμβέλεια. Η αλήθεια είναι πως στο normal δεν χρειάστηκα κάτι πέρα από το Grappleshot και την σφαίρα που δουλεύει σαν ραντάρ, ίσως σε μεγαλύτερη δυσκολία να φανούν όλα πιο χρήσιμα.
Κάπου εδώ θα ήθελα να αναφερθώ στην μουσική και τον ήχο του παιχνιδιού. Η υπεύθυνη ομάδα για τους συγκεκριμένους τομείς, έχει κάνει τρομακτικά καλή δουλειά. Μιλάμε για ανθρώπους που έχουν δουλέψει σε παιχνίδια όπως, Metal Gear Solid, Bloodborne, The Last of Us και πολλά άλλα. Δυστυχώς ο ήχος δεν περιγράφεται με λόγια άλλα εμπιστευθείτε με, μιλάμε για άψογη δουλειά, από τα πιο απλά πράγματα, δηλαδή το να περπατάει ο Master Chief σε χώμα, σε πέτρα, σε μέταλλο μέχρι και το να βαράς με όπλο και να ηχεί σε χαράδρες.
Αυτό που ερωτεύτηκα στο παιχνίδι, ήταν η μουσική του. Το soundtrack από εμένα θα δεχθεί τον χαρακτηρισμό «Επικό». Θυμίζει μουσική που συνήθως βρίσκουμε σε διάφορες μεγάλες παραγωγές του Hollywood όπως στα Star Wars. Πραγματικά υποκλίνομαι!
Με βάση τα λεγόμενα της 343 Industries, το παιχνίδι δεν έχει ολοκληρωθεί. Από το campaign λείπει το co-op κομμάτι, βασικό κομμάτι του παιχνιδιού καθώς είναι και ιστορικό στοιχείο για την συγκεκριμένη σειρά. Επίσης υποσχέθηκε να προσθέσει και άλλες δραστηριότητες στον χάρτη με σκοπό να μεγαλώσει το lifespan του παιχνιδιού. Τέλος λείπει το ray-tracing, αμελητέο για εμένα αλλά κάποιοι ενδιαφέρονται, το οποίο θα προστεθεί όπως είπε και η εταιρεία.
Κλείνοντας, το παιχνίδι για εμένα είναι εξαιρετικό. Από ήχο, από εικόνα, από gameplay, από σενάριο, είναι όλα άρτια. Δεν είναι το 10/10 που ζητάει κάποιος τελειομανής, αλλά είναι μια πολύ δυνατή προσθήκη, σε αυτήν την κληρονομιά που κουβαλάει η σειρά αυτά τα 20 χρόνια ζωής της. Σίγουρα είναι ένα παιχνίδι, το οποίο θα είναι μέσα στα φαβορί για το βραβείο Game of the Year 2021 και ένα παιχνίδι το οποίο υπόσχεται ένα καλύτερο μέλλον για την σειρά.
Fans της σειράς, πάρτε το με κλειστά μάτια, βάλτε τα ακουστικά σας, κλείστε τα φώτα, μπείτε στην πολυαγαπημένη σας πράσινη μεταλλική στολή, και κάντε το καθήκον σας για μια ακόμα φορά. Όσοι θέλετε να ξεκινήσετε την σειρά, το Master Chief Collection είναι ότι πρέπει, τελειώστε αυτό και περάστε στα επόμενα, δεν θα το μετανιώσετε.
Μπράβο 343 Industries, σου βγάζω το καπέλο!
Σχόλια 1