Our Streamers



Hi-Fi Rush – PC Review

Χορεύοντας στους ρυθμούς του «τανγκό» της Tango!

Προσπαθώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που έπαιξα ένα rhythm game και νομίζω ήταν το Guitar Hero 3 στο Xbox 360. Πέραν αυτού, δεν είχα ποτέ ξεψαχνίσει το genre, ούτε ασχολήθηκα ιδιαίτερα με αυτό. Θεωρούσα πως το είδος αυτών των παιχνιδιών είναι περιορισμένο και δεν μπορείς να παντρέψεις δυο διαφορετικά είδη, όπως κάτι σε action/rhythm πχ. αφού μέχρι προσφάτως τα μόνα γνωστά rhythm που είχα υπόψιν μου, ήταν τα Guitar Hero, Beat Saber για VR, Rocksmith κ.ο.κ.

Τα τελευταία χρόνια κυκλοφόρησαν κάποια shooter/rhythm games όπως το BPM: Bullets Per Minute και το πρόσφατο Metal: Hellsinger, τα οποία έχουν πάει καλά και τα αγάπησε ο κόσμος όπως τους έπρεπε.

Σε μια αγορά που της λείπουν οι φρέσκες ιδέες, η Tango Gameworks έσκασε από το πουθενά ένα action/rhythm game και ευτυχώς με έβγαλε λάθος για το πάντρεμα των δυο.

Το HiFi Rush είναι ένα rhythm game, πολύ ξεχωριστό σε σχέση με τα άλλα του είδους. Η Tango είναι γνωστή για τα The Evil Within και Ghostwire: Tokyo, οπότε μου φάνηκε περίεργο πως μια εταιρεία που μέχρι εχθές είχαμε συνηθίσει να την βλέπουμε σε horror τίτλους, έκανε ξαφνική στροφή σε ένα rhythm game γεμάτο χρώματα και καρτουνίστικη αισθητική.

Το παιχνίδι μας βάζει στον κόσμο του με το Lonely Boy των The Black Keys να παίζει στο background του πρώτου cutscene, και τον πρωταγωνιστή μας Chai να το ακούει γεμάτος χαρά στα ακουστικά του. Ο Chai έχει βρεθεί σε εγκαταστάσεις της Vandelay Industries για να αντικαταστήσει το χέρι του με ένα μηχανικό, μόνο που εκεί γίνεται ένα «χειρουργικό λάθος» και ένα iPod βρίσκεται κολλημένο στο στήθος του. Μετά από το συμβάν αυτό, όλος ο κόσμος φαίνεται να είναι συγχρονισμένος στο beat που παίζει στο στήθος του Chai και κάπως έτσι ξεκινάει η περιπέτεια του.

Περνώντας στο παιχνίδι, το animation και τα γραφικά των cutscenes, αλλά και των 3D μοντέλων είναι σε top επίπεδο. Όλοι οι χαρακτήρες, από τον πρωταγωνιστή μας, τους εχθρούς και τα πανέμορφα boss fights, είναι φοβερά δουλεμένα. Δίνουν πολύ στο παιχνίδι, αφού όπως μπορείτε να δείτε και στις φωτογραφίες, το παιχνίδι έχει cell shaded γραφικά και το καλό animation είναι must σε αυτό το στυλ γραφικών. Πολλές φορές μου θύμισε κάποια shows από το cartoon network που βλέπαμε μικροί, πραγματικά εξαιρετικό art direction.

Αυτό που κάνει το Hi-Fi Rush μοναδικό, είναι το rhythm κομμάτι του. Όπως προανέφερα, πρόκειται για ένα rhythm παιχνίδι, διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει. Μέσα από το tutorial, το Hi-Fi Rush σου λέει «Ξέρεις τι, το παιχνίδι έχει ένα beat που βαράει από πίσω. Αν πατάς τα κουμπιά σου στον ρυθμό του beat, θα κάνεις περισσότερη ζημιά στους εχθρούς.» και εδώ λοιπόν είναι το σημαντικότερο, για εμένα πάντα, κομμάτι του παιχνιδιού και των μηχανισμών του. Το Hi-Fi Rush δεν σε αναγκάζει στο να τα κάνεις όλα timed, ούτε σε τιμωρεί για αυτό, κάτι που σημαίνει πως μπορεί ο παίχτης να παίξει όπως θέλει.

Με λίγα λόγια, «χορεύεις» με τον δικό σου ρυθμό. Φυσικά υπάρχει η επιλογή να ενεργοποιήσει κάποιος έναν «οδηγό», ο οποίος δείχνει τον ρυθμό και το πότε μπορείς να πατήσεις τα κουμπιά, κάτι που κάνει το παιχνίδι πιο εύκολο αλλά και πιο προσιτό.

Οι developers έχουν φτιάξει μια linear εμπειρία, με τον Chai να ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μονοπάτι ανά level, μέσα στο οποίο έρχεται αντιμέτωπος με εχθρούς, βρίσκει secrets, λύνει puzzles, collectibles και τελειώνει με boss fight, το οποίο είναι το κερασάκι στην τούρτα.

Παράλληλα, βρίσκουμε gears μέσα στον κόσμο, τα οποία ξεκλειδώνουν νέες κινήσεις, είτε normal, είτε combo, είτε special moves, τα οποία κάνουν και το περισσότερο damage στους εχθρούς. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από κινήσεις, ειδικά όταν ξεκλειδώνονται και κάποιοι support χαρακτήρες, οι οποίοι και αυτοί με την σειρά τους μπορούν να γίνουν upgrade. Εκτός των upgrades, μπορούμε να αλλάξουμε και την εμφάνιση του Chai, να του αλλάξουμε ρούχα, ακόμα και την κιθάρα του.

Μια όμορφη λεπτομέρεια είναι πως όλος ο κόσμος κινείται στον ρυθμό του iPod στο στήθος του Chai. Μέσα στον κόσμο, μπορείς να δεις πλατφόρμες να κινούνται στον ρυθμό, τα χτυπήματα των εχθρών γίνονται στον ρυθμό, ακόμα και ο Chai χτυπάει το πόδι του κάτω στον ρυθμό όταν είναι ακίνητος, όλα είναι μια καλοστημένη χορογραφία. Όλο αυτό δίνει ζωή στο παιχνίδι και στον κόσμο γύρω του.

Όταν ο παίχτης τελειώσει το Hi-Fi Rush, ξεκλειδώνει το Rhythm Tower, μια σειρά από trials τα οποία σιγά σιγά δυσκολεύουν. Επίσης, ξεκλειδώνεται το chapter selection και ο παίχτης μπορεί να παίξει παλιά levels, μέσα στα οποία υπήρχαν σημεία που δεν μπορούσε να πάει. Κάπως έτσι το Hi-Fi Rush κρατάει το replayability σε καλό επίπεδο και δίνει κίνητρο στον παίχτη να ξαναπαίξει, αφού σε κάποια σημεία υπάρχουν collectibles που δεν μπορούσαν να βρουν στο πρώτο playthrough.

Το σενάριο είναι καλογραμμένο και έχει φοβερό χιούμορ σε πολλά σημεία. Ούτε υπερβολικό, ούτε cringe. Είναι τόσο όσο για να σε κάνει να σκάσεις ένα χαμόγελο. Θα ήθελα να δω μια animated σειρά για να πω την αλήθεια, πιστεύω θα ήταν ωραία η μεταφορά αυτή.

Κλείνοντας, αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση από το παιχνίδι, είναι η τιμή του. Μπορεί να φαίνεται περίεργο που το λέω αυτό, αλλά το παιχνίδι έχει 29,99€, διαρκεί 11 ώρες το main story και 22 ώρες αν κάποιος θέλει να το ολοκληρώσει 100%. Νομίζω ότι είναι ψίχουλα για ένα παιχνίδι σαν το Hi-Fi Rush. Θα δώσω μια προφητεία και ας εκτεθώ. Πιστεύω πως θα μπει υποψήφιο για Game of the Year για το 2023 και θα πάρει σίγουρα βραβεία σε game events που θα έρθουν μέσα στην χρονιά. Το παιχνίδι είναι εξαιρετικό και μου φαίνεται τρελό ότι η Tango σκεφτόταν να μην το κυκλοφορήσει. Αξίζει κάθε ευρώ και το προτείνω 100% σε όλους!

Βαθμολογία: 9/10

Διαβάστε ακόμη:

One Piece Odyssey- PC Review

Marvel’s Midnight Suns – PC Review

Σχόλια

About Βαγγέλης Παπακωνσταντίνου

"Your friendly neighborhood" όπως θα έλεγε και ο Spidey. Συλλέγω comics (ειδικά αν πρόκειται για Spider-Man και Batman). Μέγας κονσολακιας αν και μπήκα στα σκοτεινά μονοπάτια του PC gaming λόγω δουλειάς. Επίσης λατρεύω τα card games με πρώτο και καλύτερο το Yu-Gi-Oh!

Check Also

Atomic Heart – PC Review

Ήρθε στα χέρια μου επιτέλους ένας τίτλος που περίμενα να παίξω με ανυπομονησία. Πρόκειται για …