Μας χωρίζουν μόνο λίγα εικοσιτετράωρα από, ίσως το μεγαλύτερο event που έχει γίνει ποτέ στην χώρα μας, το LEC. Δηλαδή το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του League of Legends.
Φυσικά, οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε ότι θα γίνει το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται (7-8 Σεπτεμβρίου), στο Κλειστό Ολυμπιακό Γυμναστήριο, Νίκος Γκάλης, στο Μαρούσι. Για αυτούς λοιπόν που ασχολούνται με τα esports, αλλά για κάποιο λόγο ζούσαν μέχρι σήμερα κάτω από μια πέτρα, διαβάστε το άλλη μια φορά.
Τέλος όμως οι τεχνικές αναφορές. Μπορείτε να μπείτε στην επίσημη σελίδα της διοργάνωσης και εκεί να βρείτε ό,τι πληροφορίες θέλετε.
Πάμε λίγο στο πιο θεωρητικό κομμάτι τώρα.
Έτυχε ένα μέλος της ομάδας μας, να βρεθεί μπροστά σε μια συζήτηση, η οποία κατέληξε στην φράση «Οκ, θα γίνει το event, θα χαρούμε 2 μέρες και μετά πάλι στην μιζέρια».
Αρκετά ενδιαφέρουσα πρόταση. Αρχικά είναι σωστά δομημένη. Έχει ρήμα, αντικείμενο, υποκείμενο. Ό,τι χρειάζεται δηλαδή μια πρόταση για να στέκει.
Γραμματικά τουλάχιστον.
Γιατί, συγχωρέστε μας, αλλά στο νόημα που βγάζει αυτή, έχουμε τελείως διαφορετική άποψη.
Και αυτό γιατί, εμείς τουλάχιστον, δεν το βλέπουμε σαν ένα απλό event που θα πάμε να περάσουμε καλά, να δούμε το αγαπημένο μας παιχνίδι και ομάδες σε Top επίπεδα και το κυριότερο, να πάρουμε τα διαφημιστικά πλαστικά βραχιολάκια (ίσως και κάνα skin).
Το βλέπουμε σαν μια τεράστια ευκαιρία, αν φυσικά πάνε όλα καλά, να μπει επιτέλους η Ελλάδα, για τα καλά, στον Ευρωπαϊκό χάρτη των esports.
Το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό, είναι οι αρκετοί, εν δυνάμει, χορηγοί, που είτε θα βρίσκονται στο event, είτε θα έχουν την προσοχή τους εκεί. Και το μόνο που χρειάζεται, είναι να αποδείξουμε ότι στο οργανωτικό κομμάτι, είμαστε στο ίδιο επίπεδο, αν όχι και καλύτερο, με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.
Πρακτικά, είναι μια ευκαιρία να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη όλων αυτών των οργανισμών που είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν στα esport. Τόσο, μεγάλων εταιριών του εξωτερικού, όσο και μερικών ελληνικών εταιριών που είναι μεν διατεθειμένες να επενδύσουν, είναι όμως, δυστυχώς, ακόμα επιφυλακτικές.
Βέβαια, κάπου εδώ, έρχεται στην επιφάνεια, ένα πολύ βαθύτερο πρόβλημα. Και αυτό είναι το πόσο «πίσω» είμαστε σαν χώρα, στον συγκεκριμένο τομέα. Και δεν αναφερόμαστε για το επίπεδο ικανοτήτων. Κατά καιρούς έχουν υπάρξει, και φυσικά υπάρχουν ακόμα, παιχταράδες στα esport παιχνίδια.
Αναφερόμαστε σε όλους τους υπόλοιπους τομείς. Και φυσικά, για αυτό ευθυνόμαστε όλοι. Από τα media και τις εταιρίες παραγωγής, μέχρι τους ίδιους τους παίχτες και τους θεατές. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο.
Αλλά το ποιος φταίει και τι μερίδιο ευθυνών έχει ο καθένας, είναι μια άλλη, μεγάλη κουβέντα, που όμως δεν θα την αναλύσουμε τώρα.
Συνεχίζουμε λοιπόν, με το τι μπορούμε να κερδίσουμε σαν χώρα από τους τελικούς του LEC.
Ένα επιπλέον κέρδος που μπορεί να έχουμε, είναι επιτέλους η κατάρριψη του μύθου ότι «τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι μόνο για παιδιά». Βλέποντας την τεράστια απήχηση που έχει ένα τέτοιο event, ανεξαρτήτου ηλικίας, ίσως κάνει ορισμένους φορείς να δουν τα esports με άλλη οπτική γωνία. Όχι σαν παιχνίδια, αλλά σαν αγωνίσματα. Με επαγγελματίες αθλητές, όπου χρειάζονται και αυτοί καθημερινή προπόνηση. Σε χώρους άρτια εξοπλισμένους και με το κατάλληλο προσωπικό γύρω τους.
Αν καταφέρουμε και το πετύχουμε αυτό, τότε μιλάμε για ένα τεράστιο βήμα, κυρίως για τις επαγγελματικές ομάδες της χώρας μας, που βρίσκονται, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, σε μια κατάσταση αβεβαιότητας (στην καλύτερη), αλλά και για την γενικότερη επαγγελματική σκηνή.
Αλλά θα τολμήσουμε να το πάμε ένα βήμα παρακάτω. Παραπάνω άτομα, σημαίνει περισσότερη απήχηση. Περισσότερη απήχηση σημαίνει περισσότερες ευκαιρίες για χορηγούς. Χορηγοί σημαίνουν λεφτά. Λεφτά σημαίνει (αν δεν φαγωθούν ηλιθιωδώς), επενδύσεις. Και ένα μεγάλο κομμάτι των επενδύσεων είναι η τεχνολογία και η τεχνογνωσία. Γενικά, όχι μόνο στα esports.
Μια εταιρία, μπορεί να θέλει να συνδυάσει την επένδυση της σε μια ελληνική ομάδα esport, με ένα γενικότερο άνοιγμα στην ελληνική αγορά. Ωπ, τι έχουμε εδώ. Νέες θέσεις εργασίας; Οκ, δεχόμαστε ότι ίσως αυτό να είναι κάπως τραβηγμένο σαν σενάριο, δεν παύει όμως να είναι ένα.
Διάολε, ακόμα και στον τομέα του τουρισμού μπορεί να κερδίσουμε, αν παίξουμε σωστά τα χαρτιά μας. Μιλάμε για τους τελικούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Μιλάμε για απήχηση χιλιάδων θεατών. Πλασάρουμε σωστά τα μνημεία/ πολιτισμό / αξιοθέατα (που ευτυχώς έχουμε αρκετά από αυτά) και έστω το 1% των θεατών να θελήσει να τα δει από κοντά κάποια στιγμή, είναι κέρδος για εμάς.
Βλέπετε ότι αρχίσαμε να βγαίνουμε από τα «σύνορα» των esport, οπότε καταλαβαίνετε ότι η λίστα με αυτά που μπορούμε να κερδίσουμε, είναι τεράστια και όσα και να γράψουμε εδώ, πάλι δεν θα είναι αρκετά.
Βέβαια, δεν είναι όλα ρόδινα. Η χώρα μας, αν ξέρει να κάνει κάτι καλά στην σύγχρονη ιστορία της, είναι να πετάει τις ευκαιρίες της. Είτε αυτή λέγεται Ολυμπιακοί Αγώνες, με τα χιλιάδες στρέμματα εγκαταστάσεων που δεν αξιοποιήσαμε ποτέ και τα ανάλογα λεφτά που πήγαν χαμένα, είτε αυτή λέγεται Euro 2004, όπου από την κατάκτηση του τροπαίου και μετά, η κατάσταση στον χώρο του ποδοσφαίρου γίνεται όλο και χειρότερη.
Στο χέρι μας είναι, αυτή τη φορά να βγάλουμε κάτι από αυτό. Όχι ευκαιριακό κέρδος, αλλά κάτι που να μετράει και να βοηθήσει την εξέλιξη. Γιατί έχουμε μείνει πίσω. Πολύ πίσω.
Ελπίζουμε οι διοργανωτές, αλλά και πολλοί από εσάς, να σκεφτούν παρόμοια με εμάς, και να το δουν σαν ευκαιρία και όχι σαν event με πλαστικά βραχιολάκια.
Εμείς πάντως θα είμαστε εκεί, για να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια όπως μπορούμε.
Εσείς;