Κάθε χρόνο και καλύτερα. Αυτός θα μπορούσε εύκολα να ήταν και ο τίτλος του κειμένου αυτού, καθώς, για άλλη μια χρονιά οι τελικοί του Παγκοσμίου Κυπέλλου του League of Legends δεν άφησαν κανένα παραπονεμένο (ίσως λίγο το κοινό της Ευρώπης που έπρεπε να ξενυχτήσουν για να παρακολουθήσουν τη ζωντανή μετάδοση των παιχνιδιών, αλλά και πάλι μικρό το κακό), αποδεικνύοντας γιατί το LoL Worlds Finals είναι το μεγαλύτερο event των eSports εδώ και πολλά χρόνια.
Σήμερα τα ξημερώματα λοιπόν, δύο ομάδες από την Κορέα, ταξίδεψαν μέχρι το Chase Center στο San Francisco, όπου μπροστά από αρκετές χιλιάδες κόσμο στις εξέδρες του σταδίου (πάνω από 18 χιλιάδες), αλλά και εκατομμύρια ακόμα θεατές διαδικτυακά, ρίχτηκαν στη μάχη (και τι μάχη) για να διεκδικήσουν τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή για το 2022.
Πιο συγκεκριμένα, οι διεκδικητές του τίτλου ήταν οι DRX, μια νέα, σχετικά, ομάδα με μόλις 4 χρόνια ζωής, η οποία έκανε την παρθενική της εμφάνιση στην τελική φάση των Worlds, και οι T1, μια ομάδα που ίσως οι περισσότεροι να την θυμούνται ως SKT, την ομάδα δηλαδή που σάρωνε τα πάντα σε κάθε διοργάνωση που συμμετείχε, φυσικά με μπροστάρη τον “GOAT” Faker (ο οποίος αυτή τη στιγμή ίσως έχει το μεγαλύτερο κοινό στην ιστορία του eSport αθλητισμού).
Οι DRX δεν είχαν να αποδείξουν τίποτα. Ήδη από τις εμφανίσεις τους μέχρι τώρα στη διοργάνωση είχαν τραβήξει όλα τα βλέμματα πάνω τους, με τις επιδόσεις τους να αφήνουν τους πάντες με το στόμα ανοιχτό. Όμως και πάλι, μπήκαν στα παιχνίδια των τελικών ως το outsider. Όπως και να το κάνουμε, δεν γινόταν αλλιώς όταν απέναντί τους είχαν την ομάδα του, ίσως καλύτερου παίχτη της ιστορίας του LoL, Faker, ο οποίος είχε ξεκάθαρο στόχο να επαναφέρει την ομάδα του, αλλά και τον εαυτό του, στον θρόνο τους. Ο οποίος ούτως ή άλλως, φέτος θα άλλαζε κάτοχο, μιας και οι EDG είχαν ήδη γίνει τα πρώτα “θύματα” των DRX, στην φάση των προημιτελικών (ή αλλιώς των 8).
Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, γιατί μια τέτοιου μεγέθους διοργάνωση δεν θα μπορούσε απλά να ξεκινήσει με την παρουσίαση των ομάδων και να περάσει στα καπάκια στα παιχνίδια. Όχι. Όπως και κάθε άλλη χρονιά, έτσι και φέτος, η Riot Games είχε ετοιμάσει μια αρκετά ενδιαφέρουσα τελετή έναρξης, αντάξια της ημέρας, με αρκετούς καλλιτέχνες (μουσικούς, χορευτές, τραγουδιστές, animators) να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, σηματοδοτώντας την έναρξη της μεγάλης βραδιάς.
Και πάμε τώρα στο κύριο κομμάτι της μεγάλης βραδιάς, τα παιχνίδια. Αν κάποιος πριν τα παιχνίδια θεωρούσε ότι η προϊστορία μεταξύ των δύο ομάδων θα έπαιζε ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα, τότε θα του λέγαμε να δώσει από τώρα το τρόπαιο στους Τ1, αφού μέχρι στιγμής, όπου πετυχαίνουν τους DRX, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο, με τους Τ1 να βγαίνουν πάντα νικητές. Μια παράδοση η οποία συνεχίστηκε και στο πρώτο παιχνίδι των τελικών, με τους Τ1 να μπαίνουν “με το μαχαίρι στα δόντια”, περνώντας στην κυριολεξία πάνω από τους DRX, με 2 κερδισμένους Baron και Dragon Soul στο 29, κερδίζοντας εμφατικά το πρώτο παιχνίδι.
Στο δεύτερο παιχνίδι και οι δύο ομάδες μπήκαν λίγο πιο προσεκτικά, μένοντας κυρίως σε διάφορα mind games. Μέχρι το χρονόμετρο να φτάσει το 10 λεπτό. Από εκεί και μετά είχαμε ένα διάστημα από συνεχόμενα kills και ασταμάτητη δράση, με τους Τ1 και τον jungler τους Oner να έχουν ένα αρκετά σεβαστό προβάδισμα. Σταδιακά όμως οι DRX κατάφεραν να φέρουν τον ρυθμό του παιχνιδιού στα μέτρα τους, παίρνοντας μάλιστα και τα ηνία περίπου στο μισάωρο του παιχνιδιού. Στη συνέχεια ακολούθησαν αρκετά team fights με τις δύο ομάδες να βγαίνουν εναλλάξ νικήτριες, με την DRX όμως να είναι αυτή που κατάφερε να “κλείσει” το παιχνίδι τελικά, παίρνοντας την πρώτη τους νίκη, τόσο στη βραδιά, όσο και γενικά απέναντι στους Τ1.
Το τρίτο παιχνίδι της σειράς ξεκίνησε μοιρασμένο στη μέση και για τις δύο ομάδες. Kill για kill, tower για tower, δράκος για δράκος και πάει λέγοντας. Μέχρι όμως τη στιγμή που ήρθε για τις ομάδες να διεκδικήσουν τον Baron, αρχίζοντας έναν μικρό “χορό” γύρω του, με την T1 όμως να έχει τις καλύτερες κινήσεις και να κερδίσει στο 50-50 το smite fight, κάτι το οποίο οδήγησε σε ένα αρκετά μεγάλο προβάδισμα, που οδήγησε και σε έναν ακόμα Baron, που τελικά οδήγησε στη νίκη των T1, βάζοντας το ένα τους χέρι ήδη πάνω στην κούπα. Κάτι που όμως τελικά φάνηκε ότι βιάστηκαν να κάνουν.
Τέταρτο παιχνίδι, με τα πράγματα να είναι πολύ απλά. Νίκη για τους T1 και το πρωτάθλημα πάει σε αυτούς και στον τετράκις πρωταθλητή Faker (σε περίπτωση που γινόταν αυτό το σενάριο). Από την άλλη, νίκη για τους DRX σημαίνει ισοφάριση και την σειρά να πηγαίνει σε 5ο παιχνίδι. Άρα λοιπόν οι DRX μπαίνουν με την πλάτη στον τοίχο, γνωρίζοντας πως μια ενδεχόμενη ήττα εδώ θα ήταν το τέλος της, φετινής, πορείας τους. Έτσι ήταν η δικιά τους σειρά να μπουν αποφασισμένοι. “Do or Die” που λένε. Και τελικά ήταν ευτυχώς για τους DRX, αλλά και για όσους απολάμβαναν τα παιχνίδια live, “Do”, μιας και ήταν καθηλωτικοί βάζοντας από την αρχή στα σκοινιά τους T1, οδηγώντας την σειρά παιχνιδιών στο 5ο και τελευταίο παιχνίδι.
Πλέον οι DRX δεν ήταν απλά το outsider και μια ομάδα η οποία αποτελεί την μεγάλη έκπληξη της χρονιάς. Ήταν ένας από τους διεκδικητές της κούπας οι οποίοι είχαν ήδη αποδείξει την αξία τους. Έπρεπε απλά να πάρουν μία ακόμα νίκη, ίσως την σημαντικότερη της καριέρας τους. Όμως απέναντί τους παραμένουν οι T1, μια ομάδα που έχει άπειρη εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις και ξέρει και πώς να τις διαχειριστεί. Early game, μοιρασμένο. Mid game, σαφές προβάδισμα των T1 έχοντας μάλιστα πάρει κι έναν Baron μέσα από τα χέρια των DRX. Οι Τ1 έχουν εκείνη τη στιγμή το μομέντουμ, το οποίο και φαίνεται και μέσα στο παιχνίδι, με τα fights να είναι σχεδόν όλα υπέρ τους. Και φτάνουμε στο late game, όπου ήταν σαν να βλέπουμε άλλο παιχνίδι. Οι DRX κατάφεραν να βρουν την συγκέντρωση που τους έλειπε τα προηγούμενα λεπτά και αρχίζουν και κερδίζουν τα team fights (με μερικές λάθος αποφάσεις των T1 η αλήθεια είναι), παίρνουν το Dragon Soul και στη συνέχεια και τον Elder, με τους Τ1 να προσπαθούν σαν τελευταία λύση να τρέξουν και να ρίξουν το Nexus. Κάτι που τελικά δεν κατάφεραν. Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Μια ιστορία που κλείνει με τους DRX να είναι οι μεγάλοι πρωταθλητές, ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο το φετινό τους “παραμύθι”.