Όταν ήρθε στα χέρια μας το RiMS Racing, δεν χρειάστηκε πολύ σκέψη για το ποιος θα ήταν ο ιδανικότερος για να το δοκιμάσει. Το δώσαμε λοιπόν σε έναν άνθρωπο που έχει φάει τα νιάτα του μέσα στις πίστες, σε έναν άνθρωπο που οι τιμονιέρες έχουν γίνει η προέκταση των χεριών του, στον Filoktiti. Βέβαια, ένας ακόμη λόγος που το RiMS πήγε στα χέρια του Τάσου, είναι γιατί πάντα ξέραμε πως ήθελε να έχει μια αγωνιστική μηχανή, αλλά για “εξωαγωνιστικούς” δεν μπόρεσε να πάρει. Κάποιοι μπορεί να πουν ότι δεν τον άφησε η γυναίκα του, εμείς θα πούμε ότι δεν είναι δικιά μας δουλειά, οπότε του προσφέραμε την αμέσως καλύτερη λύση. Ένα πολύ καλό παιχνίδι προσομοίωσης με μηχανές. Που όμως μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε ένα “με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορώ να πέσω από την μηχανή μου” παιχνίδι.