Τι είναι πια αυτό το A Way Out για το οποίο όλοι μιλάνε;
Για άλλη μια φορά θα σας μιλήσω για ένα ιδιαίτερο παιχνίδι και μάλιστα εκ πείρας, όχι παίκτη αλλά θεατή. Ο λόγος για το A Way Out, ένα παιχνίδι που δεν πρόκειται να σε αφήσει ποτέ single. Τι εννοώ; Δεν θα σε βάλει σε σχέση, απλά δεν θα σε αφήσει να παίξεις μόνος σου αφού δεν υπάρχει τέτοια επιλογή. Μπορείς να μοιραστείς αυτό το φανταστικό ταξίδι απόδρασης κάποιον online ή με split screen με κάποιον από το ίδιο δωμάτιο.
Το A Way Out κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2018 από την EA και χαρακτηρίζεται ως action-adventure. Την ευκαιρία να παίξουν με αυτό έχουν οι κάτοχοι υπολογιστή με Windows , Playstation 4 ή Xbox One. Υπάρχει δυνατότητα επιλογής χαρακτήρα ανάμεσα στον Vincent και τον Leo. Επίσης, σε περίπτωση που συνεχίσεις το παιχνίδι αργότερα, μπορείς να επιλέξεις τον άλλο χαρακτήρα από αυτόν που είχες επιλέξει στην αρχή. Ελπίζω να καταλάβατε το σκεπτικό εδώ, γιατί εγώ το έχασα λίγο στην πορεία.
Τι σκατά συμβαίνει εδώ;
Βρισκόμαστε λοιπόν στην φυλακή, μα όχι στην πραγματικότητα. Γιατί; Μάλλον δεν θα πρέπει να το απαντήσω γιατί ίσως κάνω ένα μικρό spoiler. Βρισκόμαστε όπως είπα στην φυλακή και προσπαθούμε να αποδράσουμε. Οι δύο παίκτες χειρίζονται ταυτόχρονα τους χαρακτήρες τους ενώ το παιχνίδι προχωρά, μα υπάρχει και η περίπτωση για τον ένα να σταματήσει αυτή η δυνατότητα για λίγο και να γίνει ένας απλός θεατής. Το κλειδί για την επιτυχία είναι να συνεργαστούν σωστά οι δύο παίκτες, αφού θα υπάρξουν στιγμές που δεν θα πρέπει να κάνουν την ίδια ενέργεια , αλλά κάτι τελείως διαφορετικό, ίσως και σε άλλο δωμάτιο, μα την ίδια στιγμή.
Οι δυο χαρακτήρες μας είναι καταδικασμένοι σε φυλάκιση. Μην φανταστείτε κάτι ιδιαίτερο, τα συνηθισμένα θα έλεγα. Μια απάτη, έναν φόνο, κάτι κλοπές… Ψιλοπράγματα. Ο Leo συναντά το νεοφερμένο Vincent και μετά από μια σειρά γεγονότων αποφασίζουν να αποδράσουν από την φυλακή. Για να το πετύχουν αυτό, θα πρέπει να συνεργαστούν σωστά και να ξεφύγουν από τους αστυνομικούς και τους φρουρούς που τους κυνηγάνε. Μέσα σε όλο αυτό το κυνηγητό, μπορούμε να μάθουμε και περισσότερα για τον κάθε ένα, με περισσότερες λεπτομέρειες από αυτές τις λίγες πληροφορίες που μας δίνονται στην αρχή του παιχνιδιού.
Η διάρκεια του είναι περίπου 6 ώρες. Δεν είναι μεγάλο και δεν πιστεύω πως χρειάζεται αφού καλύπτει αρκετά την ιστορία του. Από άποψη γραφικών είναι πολύ καλό και smooth, τουλάχιστον για τα δικά μου μάτια.
Αξίζει να χάσεις κάθε επαφή με το περιβάλλον για αυτό;
Αν έχεις καλή παρέα σίγουρα θα περάσεις υπέροχα παίζοντας το. Είναι πολύ καλό σκηνοθετικά, έχοντας πολύ ωραία πλάνα σχεδόν σε όλες τις σκηνές, ειδικά στις σκηνές μάχης. Και όταν θα έρθει η στιγμή εκείνη θα στο παρουσιάσει με τέτοιο τρόπο που περισσότερο θα διασκεδάσεις παρά θα αγχωθείς. Αυτό που δηλαδή πρέπει να κάνει κυρίως ένα παιχνίδι. Ένα πολύ ωραίο touch είναι μια σκηνή μάχης όπου το παιχνίδι μετατρέπεται σε 2D. Και αυτό ίσως είναι κάτι που οι λίγο μεγαλύτεροι θα απολαύσουν εκείνη τη στιγμή. Κάτι που μου έμεινε αξέχαστο είναι η σκηνή με το κυνηγητό στο νοσοκομείο της φυλακής. Η εναλλαγή των παικτών γίνεται με πραγματικά πολύ καλό τρόπο που ίσως να σε κάνει να βγάζεις και επιφωνήματα ενώ το βλέπεις ή παίζεις.
Υ.Γ. Σε περίπτωση που θες μια εκτενέστερη ματιά, τσέκαρε τον Αλέξανδρο (AlexMorak Gaming) και τον Φίλιππο (the KAZS) να προσπαθούν να αποδράσουν από της φυλακής τα σίδερα.