Νομίζω ότι ο τίτλος τα λέει όλα. Στα 14 χρόνια που ασχολούμαι με το gaming δεν έχω ξαναδεί, προσωπικά, ένα puzzle adventure παιχνίδι να δίνει τόσο μεγάλη βάση στο άρτιο και ζωηρό περιβάλλον.
Έχοντας λιώσει στην κυριολεξία όλους τους Sherlock Holmes τίτλους (όντας μεγάλος fan των detective παιχνιδιών), με άφηνε σχετικά αδιάφορο το περιβάλλον ως οπτική (μεγάλα σπίτια και κτίρια, δρόμοι, τυχαία NPC να πηγαίνουν πάνω κάτω, νεκροταφεία κ.ά.). Πίστευα ότι το Call of the Sea θα ήταν ένα διαφορετικό παιχνίδι που θα με άφηνε με το στόμα ανοιχτό…και δεν με απογοήτευσε! Έχει πολύ “μαμ” οπότε ξεκινάμε.
Ιστορία από άλλο πλανήτη
Το Call of the Sea, το δημιούργημα της Out of the Blue και της Raw Fury, χρονολογείται στο 1930-1940 και βασίζεται στην ιστορία της Norah, μιας γυναίκας η οποία υποφέρει από μια σπάνια και ανίατη ασθένεια. Η ασθένεια αυτή της έχει δημιουργήσει περίεργες μαύρες κηλίδες στα χέρια και κανένας γιατρός δεν μπόρεσε να την βοηθήσει. Ο σύζυγός της, Harry, αρχαιολόγος στο επάγγελμα, ήταν αποφασισμένος να ταξιδέψει σε ένα νησί του Ταϊτή όπου πίστευε ότι υπάρχει λύση για την ασθένειά της.
Έχοντας πολύ καιρό να μάθει νέα από τον σύζυγό της και το υπόλοιπο πλήρωμα, η Norah παίρνει την απόφαση να ταξιδέψει στο ίδιο νησί για να τον βρει και να βεβαιωθεί για την ασφάλειά του.
Το ταξίδι της πρωταγωνίστριας δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολο. Πέρα από τους δεκάδες γρίφους που πρέπει να λύσει και τις εκατοντάδες πληροφορίες που πρέπει να συλλέξει για να βρει τον Harry, μαθαίνει και για έναν χαμένο πολιτισμό ο οποίος συνδέεται άμεσα με την “ασθένειά” της. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες για να γλιτώσω οποιοδήποτε spoiler. Το μόνο που θα πω είναι ότι το παιχνίδι παίρνει πολλές στροφές. Στην αρχή φαίνονται όλα καλά και όλα ανθηρά ενώ όσο περνάει η ώρα τα πράγματα γίνονται όλο και πιο σκούρα.
Προσωπικά μιλώντας, η πλοκή του παιχνιδιού με άφησε κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό. Ενώ φαίνεται στην αρχή ότι δεν διαφέρει με άλλες ιστορίες που έχουμε δει, από τη μέση του παιχνιδιού και μετά γίνεται πολύ ενδιαφέρον. Δίνεται μεγάλη βάση στην αγάπη που έχει η Norah για τον Harry (και αντίστροφα) αλλά δεν καταντά κουραστική σε σημείο που θα πεις “τέλεια, είναι σαν να βλέπω ελληνικό δραματικό σίριαλ 21ου αιώνα”. Επίσης το soundtrack (όπου αυτό υπάρχει) συνοδεύει άψογα την ιστορία και τα συναισθήματα του παίκτη και της Norah.
Περιβάλλον που ξεχωρίζει
Θα μπορούσα να μιλάω ώρες ατελείωτες για το πόσο καλοφτιαγμένο ήταν το σκηνικό από την αρχή μέχρι το τέλος. Τα χρώματα, οι περίεργες κατασκευές, η φύση, το συχνά μεταβαλλόμενο κλίμα, τα θαλάσσια βάθη και οι ιδιαίτερες τοιχογραφίες σου δίνουν το κατάλληλο setting για να σε βάλουν στη θέση της Norah και να νιώσεις ό,τι νιώθει και εκείνη.
Να πω μάλιστα ότι το παιχνίδι έχει δημιουργηθεί στην Unreal Engine 4 το οποίο από μόνο του λέει πολλά. Ακόμα και το γρασίδι φαίνεται πανέμορφο.
Είναι ολοφάνερο πως η Out of the Blue έδωσε τεράστια σημασία στην εμφάνιση της εκάστοτε σκηνής και στο συνολικό σκηνικό. Σε αυτό το σημείο να τονίσω σε εν δυνάμει παίκτες του Call of the Sea: ΜΗΝ πατήσετε το SHIFT! Για κανένα λόγο. Το παιχνίδι έχει σχεδιαστεί για να βρίσκεσαι σε αργό τέμπο ώστε να απολαύσεις και το περιβάλλον και την ψυχολογία της πρωταγωνίστριας. Είναι κρίμα να κρατάς πατημένο συνέχεια το SHIFT για να τρέξεις, διότι ειλικρινά δεν χρειάζεται.
Σε γενικές γραμμές το περιβάλλον με εντυπωσίασε πάρα πολύ. Θα μπορούσε το review να είναι μόνο screenshots από τις θέες και τα σκηνικά που αντίκρισα. Καταπληκτική δουλεία από την Out of the Blue.
Υπέροχα puzzles και γρίφοι
Ένα ακόμη στοιχείο που με εντυπωσίασε είναι τα puzzles. Όποτε παίζεις ένα adventure detective game περιμένεις πολλούς και δύσκολους γρίφους για να νιώσεις εκείνο το τέλειο συναίσθημα της ικανοποίησης. Ούτε εκεί απογοητεύει το Call of the Sea.
Όλα τα puzzles έχουν μια ιδιαιτερότητα και μια σχετική δυσκολία. Υπάρχουν στοιχεία παντού, επομένως δεν χρειάστηκε να κάνω πολλά μπρος πίσω για να λύσω τους γρίφους. Βέβαια, έπρεπε να παρατηρώ εξονυχιστικά το κάθε τι αλλά δεν με πείραξε καθόλου.
Μάλιστα υπάρχουν και τα puzzle που σου βγάζουν το λάδι αν δεν πάρεις χαρτί και μολύβι και καταγράψεις τις δικές σου σημειώσεις. Ευτυχώς για μένα αυτό χρειάστηκε μόνο σε 2 περιπτώσεις που έκρινα αδύνατον να λυθούν αν δεν καθαρογράψω ορισμένα πράγματα σε ένα κομμάτι χαρτί.
Το ένα και μοναδικό “αλλά”
Το παιχνίδι σαν puzzle και adventure είναι απ’ τα καλύτερα που έχω παίξει ποτέ. Δύσκολα θα έβρισκα κάτι που δεν μου άρεσε. Αν όμως έπρεπε να βγάλω απ’ τη μύγα ξύγκι, θα έλεγα ότι το μόνο που με κούρασε λίγο ήταν η πολλή χαρτούρα που υπήρχε γύρω γύρω.
Δηλαδή μαζί με τις χρήσιμες σημειώσεις που ήταν απαραίτητες για να πάω παρακάτω υπήρχαν και μερικά χαρτιά που δεν έλεγαν κάτι χρήσιμο για το progression. Αντιθέτως, η ιστορία του παιχνιδιού και το background story της Norah αφηγούνταν μέσω αυτών των χαρτιών.
Για την αποφυγή των spoilers δεν θα περιλάβω άλλα τέτοια screenshots. Το μόνο “αρνητικό” που κρατάω είναι η υπερβολική χαρτούρα που πρέπει να κλικάρεις, αλλά από την άλλη άμα δεν την κλικάρεις το πιο πιθανό είναι να χάσεις το μισό νόημα της ιστορίας. Και αυτό διότι μέσω αυτών εξηγείται και το αίνιγμα της “ασθένειας” της Norah.
Συμπεράσματα
Όπως είπα στην αρχή, περίμενα αυτό το παιχνίδι να με εντυπωσιάσει και να μου δείξει κάτι διαφορετικό. Ε το έκανε! Είναι ένα φανταστικό game για να χαλαρώσεις και να εντυπωσιαστείς από την ιδιαίτερη ιστορία, που περιλαμβάνει και δύο διαφορετικά endings, και από τα σκηνικά και τα puzzles που προσφέρει. Αξίζει τα 19,99€; ΝΑΙ! Δεν υπάρχουν ενδοιασμοί. Αν σου αρέσει το detective στοιχείο, τα δύσκολα και ιδιαίτερα puzzles και το όμορφο/creepy σκηνικό, τότε μην κοιτάξεις μακριά, γιατί το Call of the Sea είναι διαθέσιμο στο Steam και στο Microsoft Store και σε παροτρύνω να το δοκιμάσεις.
Αν έφτασες μέχρι εδώ, σε ευχαριστώ για την ανάγνωση…”My Dear Old Pal“.
Σχόλια 1