Ένα ευχάριστο παιχνίδι στο οποίο θα πρέπει να ξεψαχνίσετε τα πάντα
Ήταν νωρίς το βράδυ όταν κατάφερα επιτέλους να χαλαρώσω και αποφάσισα να δοκιμάσω να παίξω τον νέο τίτλο που έφτασε στα χέρια μου. Η παντανο-αίσθηση μου προσπάθησε να με ειδοποιήσει ότι δεν ήταν καλή ιδέα, μετά από μια γεμάτη ημέρα να δοκιμάσω νέο παιχνίδι, αλλά την αγνόησα και άνοιξα το Acolyte. Τα πρώτα πράγματα που έκανα είναι να ξεκινήσω τις σημειώσεις, μου δεδομένου πως γνώριζα ήδη τι περίπου είχα να κάνω παίρνοντας τον έλεγχο του πρωταγωνιστή, οπότε άνοιξα το ψηφιακό μου τετράδιο, φόρεσα την gaming μπαντάνα μου και ξεκίνησα ένα τρελό chatting ταξίδι.
Έχοντας αναλάβει τον ρόλο ενός Q&A υπαλλήλου στην Nanomax, το βάρος του ελέγχου της νέας εφαρμογής, της προαναφερθείσας εταιρείας, με όνομα Acolyte πέφτει σε μένα, και φυσικά σε άλλους σαν εμένα, συναδέλφους. Υπάρχει μεγάλη ένταση, μιας και καλούμαι να δοκιμάσω την εφαρμογή που πρόκειται να αντικαταστήσει τους βοηθούς γραφείων με τους ψηφιακούς βοηθούς που έρχονται μαζί με την εφαρμογή. Και εννοείται πως η εταιρεία ρισκάρει τα πάντα και διατίθεται να αλλάξει τα πάντα πάνω στην γραμματειακή υποστήριξη μέσω ΑΙ.
Στην αρχή όλα πάνε καλά, δεδομένου ότι η επικοινωνία με την AI είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Σου κάνει κάποια τεστ ώστε να μπορέσει να μάθει για εσένα και με την αντίστροφη διαδικασία για να μάθεις εσύ για την Άνα (έτσι ονομάζεται το ΑΙ της εφαρμογής) ώστε να ξέρεις πως περίπου να επικοινωνείς μαζί της. Μετά από την αρχική παραμετροποίηση της Acolyte-Ana πέφτεις πάνω στο χειρότερο πιθανό σφάλμα που μπορεις να πετύχεις … το σφάλμα 51, και εκεί, ξεκινάει ένα απίστευτο και δύσκολο ταξίδι για να ανακαλύψουμε την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την Άνα … τις Acolytes.
Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά τι έχουμε σε αυτόν τον τίτλο, ξεκινώντας από το μεγάλο του, ατού.
Το gameplay που θα κληθείτε να απολαύσετε είναι ιδιαίτερα περίπλοκο και αρκετά ευχάριστο μιας και θα πρέπει να περάσετε από μια σειρά από γρίφους και αποκωδικοποιήσεις για να μπορέσετε να δείτε τι ακριβώς συμβαίνει στην ιστορία του παιχνιδιού. Θα κληθείτε να διαβάσετε ιστοσελίδες, να βρείτε μυστικά τα οποία δεν φαίνονται εξ’ αρχής, να μάθετε πως δουλεύουν συγκεκριμένου τύπου κωδικοποιήσεις όπως είναι οι Vigenère cipher & Caesar cipher αλλά και η στεγανογραφία. Φυσικά το να γνωρίζετε τα ονόματα των κωδικοποιήσεων δεν θα είναι αρκετό για να βρείτε την πληροφορία που θα κρύβουν, θα πρέπει να κρατήσετε σημειώσεις και να εντοπίσετε την πραγματική αξία που κρύβεται πίσω από κάθε πρόταση που διαβάζετε ώστε να πάτε παρακάτω (κάπου εδώ με έσωσε η ερευνητική μου μπαντάνα). Το καλό είναι πως το Acolyte δίνει την κατεύθυνση που πρέπει να πάρετε για να βρείτε την απάντηση που αναζητάτε.
Συνεχίζοντας στα γραφικά και στον ήχο, δεν πρόκειται να πω πως ο τίτλος είναι αδύναμος σε αυτούς τους τομείς γιατί θα έπρεπε να έχει μια ικανοποιητική ποικιλία για να σχολιάσω το αν έχουν κάνει καλή δουλειά ή όχι. Το παιχνίδι πρακτικά βασίζεται στην επικοινωνία με chatbot έχοντας μια ωραία μουσική και ένα ευχάριστο animation, μαζί με μερικές εικαστικές παρεμβάσεις στην Άνα, πέρα από αυτά όμως δεν έχει να δώσει κάτι άλλο. Θα ήταν ευχάριστο το να έχουμε μια μεγαλύτερη ποικιλία αλλά δεν είναι και αυτός ο στόχος του τίτλου.
Η αλήθεια είναι πως ο τίτλος έχει ένα αρνητικό και αυτό είναι η μερικώς “περίεργη” επικοινωνία με το chatbot. Θα χρειαστεί να συνεχίσετε την ορολογία του παιχνιδιού ώστε να μπορέσετε να επικοινωνήσετε με επιτυχία με την Ana. Αν συνηθίσετε αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας, και μπορέσετε να τον ακολουθήσετε τότε το μεγαλύτερο πρόβλημα σας θα είναι το να αποκωδικοποιήσετε οτιδήποτε πρόκειται να σας δώσει το παιχνίδι.
Έχοντας ξοδέψει εύκολα πέντε ώρες με το που απλά άνοιξα το παιχνίδι, θεωρώ ότι το Acolyte είναι δικαίως ένα παιχνίδι για δυνατούς λύτες και ιδιαίτερα ευχάριστο. Αν θέλετε να “κουράσετε” λίγο το μυαλό σας πάνω σε ιδιαίτερα έξυπνους γρίφους τότε το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Κλείνοντας, και σκεπτόμενος τι βαθμολογία θα έπρεπε να βάλω, και δεχόμενος απειλές από όλες μου τις μπαντάνες να μην τολμήσω να αδικήσω το Acolyte, θα πω πως ένα 8.5 είναι μια ιδιαίτερα τίμια βαθμολογία. Ότι βαθμό δεν λαμβάνει ο τίτλος για την “ποσότητα” των γραφικών και του ήχου του, την καλύπτει με την εφευρετικότητα και την δουλειά που έχουν ρίξει οι developers για να μας προσφέρουν μια, ala Sherlock Holmes εμπειρία.
Υ.Γ.: Να τα προσέχετε ΟΛΑ … ακόμη και τα post-it που είναι κολλημένα πάνω σε οθόνες (γκούχου γκούχου).
Επιμέλεια κειμένου: Μάριος “NoPlanGamerS” Τουτουντζής