Τι είναι πια αυτό το Until Dawn για το οποίο όλοι μιλάνε;
Αν είσαι λάτρης των ταινιών τρόμου τότε σίγουρα θα εκτιμήσεις και ίσως ακόμη θα το λατρέψεις. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που κατατάσσεται στις κατηγορίες «περιπέτεια» και «επιβίωσης τρόμου». Είναι για έναν παίκτη, αφού ουσιαστικά σου αφηγείται μια ιστορία την οποία χειρίζεσαι εσύ, ελέγχοντας τις ενέργειες των χαρακτήρων. Κάθε επιλογή σου επηρεάζει όλη την πορεία του παιχνιδιού όπως και το τέλος, μαθαίνοντας σου έτσι τι εστί «το φαινόμενο της πεταλούδας». Στα χέρια μας ήρθε το 2015 καθώς και την ίδια χρονιά κέρδισε το βραβείο του καλύτερου horror παιχνιδιού.
Ζωή στους χαρακτήρες δίνουν κάποιοι αρκετά γνωστοί ηθοποιοί όπως Rami Malek (aka Mr Robot ή Freddie Mercury) και Peter Stormare. Εκ πρώτης όψης από θέμα γραφικών, θα έλεγε κανείς πως παρακολουθεί μία ταινία στην οποία έχουν κάνει λίγο παραπάνω ρετούς στα πρόσωπα των ηθοποιών. Με λίγα λόγια η δουλειά που έχουν κάνει με τα γραφικά είναι εκπληκτική.
Τι σκατά συμβαίνει εδώ;
Η ιστορία μας ξεκινά, όταν δύο αδερφές βρίσκουν έναν αναπάντεχο θάνατο στο ταξίδι που έχουν κάνει με την παρέα των φίλων τους. Ένα χρόνο αργότερα η παρέα επιστρέφει στο ίδιο μέρος, στην επέτειο του θανάτου των δύο κοριτσιών, με τα κακά γεγονότα να συνεχίζονται, αφού τους κυνηγά ένα μυστηριώδες πλάσμα σχεδόν αμέσως μόλις φτάσουν εκεί. Οι χαρακτήρες μας προσπαθούν να τους ξεφύγουν και στρέφονται σε εμάς, για να βοηθήσουμε στην εξέλιξη της ζωής τους. Κυριολεκτικά εμείς καθορίζουμε το αν θα ζήσουν ή όχι (λίγο μακάβριο αυτό). Τα γεγονότα διαδραματίζονται όλα μέσα σε ένα βράδυ και η παρέα θα πρέπει να καταφέρει να μείνει ζωντανή μέχρι το πρωί.
Σου δίνεται η δυνατότητα να παίξεις με όλους τους χαρακτήρες και να δεις την ιστορία μέσα από τα δικά τους μάτια. Έτσι είσαι εξολοκλήρου υπεύθυνος για το αν θα έχει ευτυχισμένη κατάληξη η ιστορία ή όχι. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του παιχνιδιού υπάρχουν πάρα πολλά διαφορετικά τέλη και δεν μπορείς να ξανά παίξεις ένα κεφάλαιο διπλή φορά, παρά μόνο να το ολοκληρώσεις και να δεις που θα σε βγάλει, κάνοντας ότι καλύτερο μπορείς. Λίγο πολύ όπως και στην πραγματική ζωή. Υπάρχουν ακόμη ένα prequel αλλά και ένα spin-off παιχνίδι, με το πρώτο να υποστηρίζει VR.
Όπως ανέφερα προηγουμένως, έχει γίνει πολύ καλή δουλειά με τα γραφικά, δίνοντας έτσι όμως και μια πολύ αληθοφανή παρουσίαση των θανάτων των χαρακτήρων. Κοινώς αν έχετε μικρά παιδάκια στο σπίτι καλό είναι να μην μπουν κατά λάθος στο δωμάτιο και δουν κάποια τέτοια σκηνή, αλλιώς θα τα τρέχετε στους ψυχολόγους. Δεν υπάρχει μεγάλο χρονικό περιθώριο για τις αποφάσεις που πρέπει να πάρεις, οπότε θα πρέπει να κινηθείς γρήγορα και έξυπνα, για να σώσεις τον χαρακτήρα. Εκτός αν είσαι λίγο psycho βέβαια και τους θέλεις όλους νεκρούς(I’m not judging anyone).
Αξίζει να χάσεις κάθε επαφή με το περιβάλλον για αυτό;
Πιστεύω πως είναι ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι το οποίο σε κρατά σε αγωνία, αφού νιώθεις πως είσαι ο ίδιο μέρος του. Έχει τα χαρακτηριστικά ενός καλού θρίλερ, με τη δυνατότητα να ελέγχεις εσύ την εξέλιξη του. Αξίζει να σπαταλήσεις τον χρόνο σου σε αυτό, αρκεί φυσικά να μη φοβάσαι εύκολα, έτσι ώστε να δημιουργήσεις την κατάλληλη σκοτεινή ατμόσφαιρα, για να παίξεις και κυριολεκτικά να χαθείς σε αυτό. Αν ισχύει το αντίθετο καλύτερα να πας να παίξεις κάτι πιο χαρούμενο και να αφήσεις τα hardcore σε εμάς τους λάτρεις των θρίλερ.