Αν και η χώρα φημίζεται για το υψηλό επίπεδο των gamers στον κόσμο των Esport, μπορούμε να πούμε πως έχει καθυστερήσει πολύ με τη νομική αναγνώριση του χώρου και παρά το γεγονός ότι έφτασε αυτή η πολυπόθητη στιγμή, το κενά είναι τεράστια και η αυστηρή επιλεκτικότητα της κυβέρνησης προκαλεί, ή μάλλον θα έπρεπε να προκαλεί, έντονο προβληματισμό στην gaming κοινότητα. Πάμε, όμως, να δούμε τα πράγματα από σημείο μηδέν. Τι είναι τα Esports; Τι συμβαίνει στην περίπτωση της Ελλάδας; Ποια είναι τα σοβαρά κενά του νομικού πλαισίου και ποιες προδιαγραφές έχει αυτή η βιομηχανία για την Ελληνική οικονομία αν αξιοποιηθεί όπως της αρμόζει;
Εάν λοιπόν θέλουμε να δώσουμε έναν αρκετά περιεκτικό ορισμό για το τι σημαίνει Esports, κατά κοινή ομολογία, θα μπορούσαμε να πούμε πως κάνουμε λόγο για οργανωμένους διαγωνισμούς video games, στους οποίους συμμετέχουν άτομα, είτε μεμονωμένα, είτε ως ομάδες. Κάνοντας έναν γενικό διαχωρισμό στις κατηγορίες e-sports μπορούμε να αναγνωρίσουμε, χρησιμοποιώντας και ενδεικτικά παραδείγματα, τα multiplayer online battle arena (MOBA) παιχνίδια (League of Legends), όπου μία ομάδα παικτών συνεργάζεται ενάντια σε μία άλλη για την κατάληψη της αντίπαλης βάσης. Τα παιχνίδια στρατηγικής σε πραγματικό χρόνο (RTS) (StarCraft 2). Τα παιχνίδια shooter πρώτου προσώπου (FPS-first person shooter) (Counter Strike) και τέλος τα αθλήματα (FIFA).
Τα συγκεκριμένα τουρνουά, συγκεντρώνουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον του κόσμου, γεγονός που σημαίνει πως η διοργάνωσή τους είναι ολοένα και πιο απαιτητική. Οι επαγγελματίες νέας γενιάς (IT experts, γραφίστες, marketing managers κτλ) είναι πλέον απαραίτητοι για τη σωστή διοργάνωση. Εκτός βέβαια από την απαιτητική διοργάνωση, υπάρχει και μεγάλη απήχηση. Γεγονός που σημαίνει πως υπάρχει δυνατότητα διαφήμισης προϊόντων μέσω των Live streams ή των προσωπικών λογαριασμών στα social media γνωστών παικτών. Επίσης, περισσεύει να πούμε ότι οι στοιχηματικές εταιρείες λατρεύουν τα e-sports, από τα οποία πλέον βλέπουν τους τζίρους τους να εκτοξεύονται.
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα με την περίπτωση της Ελλάδας; Η κυβέρνηση πολύ σωστά προχώρησε σε ένα πλαίσιο νομικής αναγνώρισης των Esports, κάνοντας παράλληλα ένα μεγάλο λάθος. Όπως τόνισε ο κύριος Αυγενάκης, ως Esports αναγνωρίζει μόνο όσα παιχνίδια είναι η ηλεκτρονική μεταφορά αθλημάτων. Με πιο απλά λόγια, οτιδήποτε δεν είναι ποδόσφαιρο (FIFA), μπάσκετ (NBA), ή οποιοδήποτε άλλο αναγνωρισμένο άθλημα, δεν θεωρείται Esport και δεν είναι νομικά αναγνωρισμένο. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι ο νέος νόμος πετάει εκτός μία τεράστια μερίδα παιχνιδιών (αλλά και επαγγελματίες παίχτες) τα οποία φιγουράρουν στη λίστα με τα πιο διάσημα παιχνίδια στον κόσμο των Esports και κρατάνε στις πλάτες τους μία τεράστια βιομηχανία χρήματος. Με ακόμα πιο απλά λόγια, παιχνίδια που απαιτούν στρατηγική και battle θεωρούνται ως ακατάλληλα, καθώς υπονοείται ότι προωθούν τη βία.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα των παραπάνω; Η συντριπτική πλειοψηφία των Esports, στην οποία μάλιστα γίνονται υπέρογκες επενδύσεις και παρουσιάζουν δυνατότητα πολλαπλάσιων εσόδων, μένει εκτός. Το βασικό ερώτημα όμως στο σημείο αυτό είναι το εξής: Το πρόβλημα για το Ελληνικό κράτος είναι πως ένα παιχνίδι στρατηγικής έχει όπλα, επομένως προωθεί τη βία, ή το ότι πρέπει να δημιουργήσει ένα σοβαρό πλαίσιο το οποίο θα ελέγχει το fair play;
Τι εννοώ με αυτό. Το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν θα έπρεπε να είναι το αν χρησιμοποιούνται όπλα σε ένα διαδικτυακό παιχνίδι, αλλά το αν οι παίκτες προωθούν μέσα από τη συμπεριφορά τους τη βία. Τα Esports συμπεριλαμβάνουν άμεση αλληλεπίδραση των παικτών μέσω comments και επικοινωνίας με μικρόφωνα. Ο νόμος λοιπόν θα πρέπει να μεριμνήσει ώστε να απαγορεύονται απρεπή σχόλια, απειλές και βωμολοχίες μεταξύ παικτών. Τα παιχνίδια στρατηγικής απαιτούν τεράστιες δεξιότητες, έχουν πολύ ενδιαφέρον και χρειάζεται σκληρή καθημερινή προπόνηση για κάποιον που επιθυμεί να φτάσει σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Ας πάμε σε ένα πιο χειροπιαστό παράδειγμα. Το kick boxing, ένα από τα πιο διαδεδομένα αθλήματα. Είναι βασισμένο στη βία. Δεν έχει απαγορευτεί. Έχει όμως οχυρωθεί από ένα πολύ αυστηρό πλαίσιο κανονισμού, το οποίο οφείλουν να σέβονται και να ακολουθούν πιστά όσοι συμμετέχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο άθλημα αυτό.
Τα Esports δημιουργούν μία ολόκληρη ομάδα νέου επαγγελματικού προσανατολισμού. Είναι μία πολλά υποσχόμενη κατηγορία αθλημάτων η οποία ήδη θεωρείται υπολογίσιμη δύναμη οικονομικά και εφόσον εδραιωθεί το αρμόδιο νομικό πλαίσιο γύρω από αυτήν την κατηγορία, θα μπορούμε να κάνουμε λόγω για ένα οικονομικό μεγαθήριο. Τα κράτη οφείλουν να διασφαλίζουν τη νομική αναγνώριση σε αυτά, ώστε να ξεκλειδώσουν βασικές πόρτες και να κινηθεί με μεγαλύτερη ευκολία το οικονομικό κομμάτι στα Esports, είτε από πλευράς χορηγιών, είτε από πλευράς επενδύσεων. Επίσης, πρέπει άμεσα να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία των διοργανώσεων και να οριστεί ένα αυστηρό πλαίσιο κανόνων ώστε να υπάρχει διαφάνεια και οριοθέτηση της αντιπαλότητας.
Εάν η λύση που προτείνει η κυβέρνηση σε όλα τα παραπάνω είναι τόσο αφαιρετική όσο είναι το παρόν προτεινόμενο πλαίσιο, τότε μάλλον μιλάμε για μία κυβέρνηση η οποία πετάει στα σκουπίδια μία ολόκληρη βιομηχανία χρυσού.