Είναι αρκετά δύσκολο να εξηγήσει κάποιος σε νεότερους gamers το πόσο σημαντικό υπήρξε το Resident Evil 4 για την βιομηχανία του gaming. Πόσο μεγάλο ήταν το γεγονός του ότι το τέταρτο, εντελώς διαφορετικό Resident Evil πέταξε την παλιά φόρμουλα με τον περίεργο χειρισμό και τα στατικά παρασκήνια από το παράθυρο και έθεσε νέα στάνταρ για τα παιχνίδια βολών τρίτου προσώπου. Πρόκειται για ένα παιχνίδι το οποίο ξεκίνησε την ζωή του ως GameCube exclusive, αλλά βγήκε σε ο,τι είχε έγχρωμη οθόνη και την δυνατότητα να το τρέξει, συμπεριλαμβανομένου των κονσολών της επόμενης γενιάς με μπόλικα HD ports.
Όμως δεν έχουμε να κάνουμε με μια απλή μεταφορά. Πρόκειται για το Resident Evil 4 remake, το οποίο φτιάχτηκε 100% από την αρχή. Σε σχέση με τα remakes των Resident Evil 2 & 3, το Resident Evil 4 είναι ίσως ένα πιο μεγάλο στοίχημα για την Capcom, μιας που είναι το πλέον αγαπημένο της σειράς και με πολύ μεγαλύτερο κοινό. Οπότε ένα ατόπημα θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για το franchise, καθώς και ολόκληρη την εταιρία. Κάτι που ευτυχώς δεν συνέβει και θα δούμε παρακάτω το γιατί.
Η ιστορία έχει να κάνει με τον Leon Kennedy. Ξέρετε, ο τύπος με το μαλλί που θα ζήλευαν και μοντέλα στις πασαρέλες και βλέμμα που κάνει τον Τσε Γκεβάρα του Βλάσση Μπονάτσου να ζητάει και συγγνώμη που υπήρξε. Αφού επιβίωσε από την γεμάτη ζόμπι πόλη του Raccoon City, μπήκε σε μια ειδική ομάδα πρακτόρων για ειδικές «λεπτές» αποστολές. Όταν η κόρη του προέδρου των ΗΠΑ, Ashley Graham πέφτει θύμα απαγωγής από μία μυστηριώδης αίρεση και η ιστορία ξεκινάει την στιγμή που ο Leon πατάει το πόδι του σε ένα μυστηριώδες χωριό της Ισπανίας. Εκεί βρίσκει πως οι ρουστίκ παππούδες και γιαγιάδες, ονόματι Los Ganados, δεν κάνουν κουτσομπολιό και εκτροφή ζωντανών, αλλά έχουν μεταμορφωθεί σε έναν θυμωμένο όχλο που διψάει για αίμα. Ο σκοπός του Leon είναι να βρει την Ashley και να την επιστρέψει στον πατέρα της σώα και αβλαβή.
Προφανώς, ως ιστορία το Resident Evil 4 Remake δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, μιας που οι συγγραφείς του γνωρίζουν πολύ καλά πως ένα μεγάλο κομμάτι από την γοητεία του προέρχεται από το γεγονός πως είναι ένα action blockbuster που δεν παίρνει πάντα τον εαυτό του σοβαρά. Στην περίπτωση του remake, ενώ η ιστορία σε γενικές γραμμές ακολουθεί αυτήν του αρχικού παιχνιδιού, υπάρχουν αρκετές αλλαγές. Για να μείνουμε spoiler-free, θα πούμε πως πολλοί χαρακτήρες έλαβαν καλύτερη σκιαγράφηση απ΄ ότι ο αρχικό, προστέθηκαν καταστάσεις που δίνουν μια καλύτερη διάσταση για το τι ακριβώς συμβαίνει και γενικότερα ο ρυθμός των γεγονότων σε αναλογία με την διάρκεια των μαχών έχει διορθωθεί, κάνοντας ένα παιχνίδι που «ρέει» πολύ καλύτερα από το αρχικό.
Το γενικότερο gameplay loop δεν έχει αλλάξει από τον αρχικό τίτλο. Οι καλές εποχές με τα headshots και τα πόδια του Leon που είναι φτιαγμένα από τιτάνιο επιστρέψανε. Το παιχνίδι συνεχίζει να είναι κλασικό action-horror και στις δραστηριότητες μας εντάσσονται η μάχη με κάθε είδους εχθρό, η λύση γρίφων, τακτοποίηση του inventory και, φυσικά, τα one-liners του Leon.
Ξεκινώντας με τις αλλαγές στην μάχη, θα πρέπει να σημειώσουμε πως ο Leon κινείται με μεγαλύτερη ευκολία και αμεσότητα, ενώ έχουν εξαφανιστεί εντελώς τα QTE (Quick Time Events) και πλέον αντί να πατάτε κουμπάκια την στιγμή που εκτυλίσσεται κάποιο cut-scene, έχετε τον απόλυτο έλεγχο κάθε στιγμή.
Ο ρόλος του μαχαιριού έχει αναβαθμιστεί και πλέον μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκρούσετε επιθέσεις. Σαν κλασικό action blockbuster, μερικές από αυτές οι επιθέσεις γίνονται με τρόπο και με μέσα που είναι εξαιρετικά δύσκολο να τις αποκρούσει κάποιος με ένα μαχαίρι αλλά, είπαμε, ο τίτλος δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά, δίνοντάς του μια επιπλέον νοστιμιά. Το μόνο πρόβλημα με το μαχαίρι είναι πως… φθείρεται. Ναι μπορείτε να κάνετε αρκετές αποκρούσεις χωρίς σοβαρή ζημιά, αλλά οι stealth επιθέσεις ανυποψίαστων εχθρών και η χρήση του για να απελευθερωθείτε από εχθρούς που σας έχουν γραπώσει κάνουν αρκετή ζημιά. Φυσικά, υπάρχουν διάφορα «κατώτερα» μαχαίρια στο περιβάλλον που σπάνε πιο εύκολα, όπως και το γεγονός πως μπορείτε να το επισκευάσετε και να το αναβαθμίσετε στον merchant.
Στο παιχνίδι θα ανακαλύψετε ένα τρομερό οπλοστάσιο με διαφορετικά όπλα που το καθένα έχει τον σκοπό του και θα τα χρειαστείτε κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Παρ’ όλο που πρόκειται για έναν τίτλο που δίνει έμφαση στην δράση, τα πυρομαχικά εξακολουθούν να είναι ένας πόρος σε έλλειψη. Επίσης, οι εχθροί έχουν πάρα πολλούς διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης τους, με αποτέλεσμα να πρέπει να χρησιμοποιήσετε διαφορετικές τακτικές σε κάθε έναν. Για παράδειγμα, σε μια ομάδα εχθρών μπορεί να υπάρχει ένας που κρατάει μια βόμβα μολότοφ ή δυναμίτιδα. Με μια εύστοχη βολή στο χέρι του συγκεκριμένου εχθρού, μπορείτε να βγάλετε από την μέση μια ολόκληρη ομάδα. Μπορείτε να βάλετε φωτιά σε άλλους εχθρούς στοχεύοντας τυχόν λάμπες λαδιού που κρέμονται από τοίχους και ταβάνια ή να ζαλίσετε έναν εχθρό με ένα καλοζυγισμένο headshot και να τον αποτελειώσετε με αεροπλανικά κλωτσιδια, με τα πόδια-για-μέρες του Leon.
Οι μάχες με τα αφεντικά εξακολουθούν να είναι από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές του παιχνιδιού και θα προκαλέσουν τις ικανότητες σας. Επίσης, θα σας αναγκάσουν να χρησιμοποιήσετε όλο το οπλοστάσιό σας και την προσθήκη του quick equip που θα σας λύσει στα χέρια στην εναλλαγή όπλων χωρίς να μπαινοβγαίνετε σε μενού.
Όταν έχετε τελειώσει με τους εχθρούς, υπάρχουν δύο πράγματα που κάνετε, την λύση των γρίφων, που γενικότερα δεν θα σας ταλαιπωρήσουν και πολύ και σχεδόν στο σύνολο τους είναι περιβαλλοντικοί. Το άλλο είναι το ψάξιμο στα περιβάλλοντα που σας επιφέρουν διάφορους πόρους όπως σφαίρες αλλά κυρίως λεφτά και πολύτιμα αντικείμενα και θησαυρούς. Γενικότερα, το ψαχούλεμα είναι κάτι που ως ένα σημείο θα πρέπει να κάνετε, αλλά όταν επιδίδεστε παραπάνω σε αυτό, λαμβάνετε αρκετά ωραία πραγματάκια ως επιβράβευση. Γενικότερα χρειάζεται να δείχνετε αρκετή προσοχή στα περιβάλλοντα, μιας που οι λεπτομέρειες που μαρτυρούν την ύπαρξη κάποιου αντικειμένου είναι πολύ διακριτικές, αλλά και το σύστημα χάρτη που μπορεί να σας αποκαλύψει που βρίσκεται κάποιος θησαυρός.
Σε αυτό το σημείο θα μιλήσουμε για την επιστροφή του θρυλικού έμπορου. Μπορείτε να αγοράσετε νέα όπλα, να αναβαθμίσετε τα υπάρχοντα, να αγοράσετε συνταγές που επιτρέπουν στον Leon να δημιουργεί πόρους, όπως πυρομαχικά και αντικείμενα υγείας, χάρτες και άλλα καλούδια. Μπορείτε να του πουλήσετε κοσμήματα και άλλους θησαυρούς, ώστε να αγοράσετε περισσότερα πράγματα, ενώ μέσω αυτού λαμβάνετε τις ανταμοιβές σας όταν ολοκληρώνετε κάποιο side-quest. Μια ακόμα προσθήκη, λοιπόν είναι να κάνετε μικρές αποστολές που σας δίνονται από γαλάζια σημειώματα που βρίσκονται κρυμμένα στο περιβάλλον. Κάνοντας διάφορες μικροαποστολές, όπως να βρείτε κάποια αντικείμενα ή να νικήσετε κάποιους πολύ δυνατούς εχθρούς, αποκτάτε πετράδια spinels τα οποία μετά τα δίνετε στον έμπορο για να πάρετε αντικείμενα που κανονικά είναι «εκτός καταλόγου».
Φυσικά, το Resident Evil 4 δεν θα ήταν τίποτα χωρίς την διαχείριση του inventory. Η βαλίτσα του Leon επιστρέφει και καλείστε να χωρέσετε τα πάντα σε συγκεκριμένο χώρο. Στην αρχή τα πράγματα είναι αρκετά στριμωγμένα, αλλά στην συνέχεια μπορείτε να αγοράσετε μεγαλύτερες βαλίτσες που είναι πιο… άνετες. Η νέα προσθήκη στην βαλίτσα είναι τα charms. Πρόκειται για μικρά μπρελόκ-φιγουρίτσες και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μέχρι τρία. Προσφέρουν μικρά buffs όπως να βρίσκετε κάποιο είδους αντικειμένου πιο συχνά από ηττημένους εχθρούς, όπως αντικείμενα υγείας, ή ελαφρώς μεγαλύτερα ποσά χρημάτων. Μπορείτε να τα αλλάζετε στα save points, που έχουν την μορφή της κλασικής γραφομηχανής, αλλά και να αφήσετε αντικείμενα που δεν θέλετε να πετάξετε στο σεντούκι, ώστε να τα χρησιμοποιήσετε αργότερα. Γενικότερα έχει δοθεί μεγάλο βάρος στην σωστή διαχείριση του inventory και δεν είναι λίγες οι φορές που θα κληθείτε να παίξετε tetris ή να συνδυάζετε αντικείμενα υγείας για να κάνετε περισσότερο χώρο στην βαλίτσα.
Ως τελευταίο κομμάτι που αφορά το gameplay θα μιλήσουμε για την Ashley. Στο παλιό Resident Evil 4 πρόκειται για το χειρότερο κομμάτι, αφού σχεδόν το μισό παιχνίδι ήταν μια αποστολή συνοδείας. Αρκετά εκνευριστικά και άδικα game over εξ’ αιτίας της Ashley που έμπαινε στην μέση, πήγαινε προς τους εχθρούς, έκανε αψυχολόγητα πράγματα και γενικότερα ήταν πηγή εκνευρισμού.
Παρ’ όλο που δεν εκμηδενίστηκαν τα προβλήματα, η Ashley όχι μόνο μοιάζει μεγαλύτερη σε ηλικία, με πολύ πιο ενδιαφέρουσα σκιαγράφηση του χαρακτήρα της απ’ ότι στο παλιό, που ήταν ένα κακομαθημένο κοριτσόπουλο, αλλά συμπεριφέρεται και πιο έξυπνα.
Πλέον δεν έχει μπάρα υγείας και δεν πεθαίνει αμέσως. Απλά πέφτει κάτω και πηγαίνοντας κοντά της την επαναφέρετε. Μπορείτε να της δώσετε εντολές όπως να κρατάει κάποια απόσταση από εσάς και να μην «κολλάει» πάνω σας. Μπορεί επίσης να κρυφτεί σε πολύ έντονες μάχες, παρ’ όλα αυτά, κάποια πράγματα δεν διορθώνονται ποτέ και υπάρχουν περιστάσεις που και στην μέση θα βρεθεί και εκεί που δεν πρέπει θα πάει και θα την απαγάγουν κάτω από την μύτη σας.
Ας περάσουμε σιγά-σιγά στον τεχνικό τομέα, ο οποίος είναι και ο πιο εντυπωσιακός. Η RE Engine είναι ικανή να παράξει πολύ εντυπωσιακά γραφικά. Όλο το παιχνίδι και τα διάφορα περιβάλλοντά του είναι γεμάτα από λεπτομέρεια, εξαιρετικό ατμοσφαιρικό φωτισμό και φοβερό art style. Από τα τρομακτικά δάση και το ρουστίκ μισοκατεστραμμένο χωριό, μέχρι το γοτθικό κάστρο, τα μπουντρούμια και τα κατεστραμμένα υπόγεια εργαστήρια. Οι χαρακτήρες έχουν σχεδιαστεί απ’ την αρχή και διαθέτουν εξαιρετικό animation, εκφραστικότητα και, προφανώς, λεπτομέρεια. Οι εχθροί και τα αφεντικά αναδύουν κάτι το grotesque σε κάθε τους πίξελ και δεν δεν είναι τυχαίο, αφού είχαν μια αρκετά καλή βάση. Στο PlayStation 5 υπάρχουν δύο επιλογές για τα γραφικά: Την Performance που προσφέρει υψηλό ρυθμό καρέ και την Resolution που προσφέρει μεγαλύτερη ανάλυση, καλύτερα εφέ και προσθέτει ray tracing. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και δοκιμάζοντας τις δύο επιλογές γραφικών, παρατηρήθηκε πως η επιλογή Performance ήταν προτιμότερη. Σε ένα παιχνίδι που βασίζεται στην δράση, το σταθερό frame-rate είναι προτιμότερο. Η επιλογή Resolution μπορεί να δίνει καλύτερη ποιότητα εικόνας, αλλά λόγω άστατου ρυθμού καρέ, μπορεί να καταστρέψει μερικές πολύ καλές στιγμές. Το μόνο πράγμα που χαλάει την εικόνα είναι μερικές υφές χαμηλής ανάλυσης που κάνουν την εμφάνιση τους δεξιά και αριστερά, αλλά τίποτα που χαλάει την γενικότερη εμπειρία.
Πάντα ευπρόσδεκτες είναι οι πολλαπλές επιλογές προσβασιμότητας στον οπτικοακουστικό τομέα αλλά και στον χειρισμό και την δυσκολία του τίτλου ώστε αν μπορούν να το απολαύσουν όσοι δεν μπορούσαν μέχρι σήμερα να απολαύσουν το παιχνίδι.
Ο ηχητικός τομέας είναι εξ’ ίσου υψηλής ποιότητας. Με συνθέσεις που είναι από ατμοσφαιρικές και γεμάτες σασπένς, μέχρι επικά και έντονα κομμάτια σε μεγάλες μάχες και αφεντικά. Καταφέρνει να δώσει το κατάλληλο mood τις κατάλληλες στιγμές.
Το voice acting επίσης έχει βελτιωθεί, σε γενικές γραμμές, με τους χαρακτήρες να ακούγονται πιο σοβαροί και πιο πειστικοί στους ρόλους τους. Ίσως να είναι κάπως περίεργος ο χαρακτηρισμός της Ada Wong, αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που χαλάει την συνολική εικόνα. Σε συνδυασμό με τις προσθήκες στην ιστορία, δεν θα μπορούσε κάποιος να ζητήσει τίποτα καλύτερο από έναν τίτλο του ίδιου.
Έπειτα είναι τα υπέροχα ηχητικά εφέ τα οποία, μάλιστα, έχουν υποστήριξη 3D Audio. Οι ανατριχιαστικές κραυγές των μεταλλαγμένων, οι αηδιαστικοί θόρυβοι από τα παράσιτα που σκίζουν σάρκες, ο ήχος από τα όπλα που έχει την κατάλληλη βαρύτητα. Είναι μια εμπειρία που απογειώνεται με ένα καλό ηχοσύστημα ή ένα καλό ζευγάρι ακουστικά.
Το παιχνίδι θα σας κρατήσει απασχολημένους για περίπου 20 ώρες γεμάτες, ενώ υπάρχει και ένα σύστημα challenges που μπορεί να σας κρατήσει λίγο παραπάνω, ενώ υπάρχει πάντα η επιλογή New Game + για να δώσει μεγαλύτερες προκλήσεις σε όσους θέλουν να δουν ο,τι έχει να προσφέρει το παιχνίδι. Επίσης, με το πρόσφατο update, υπάρχει πλέον το Mercenaries, ενώ το Separate Ways DLC είναι καθοδόν. Υπάρχει αρκετό «ψαχνό» στο παιχνίδι.
Το Resident Evil 4 Remake είναι ίσως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του είδους και απ’ ο,τι φαίνεται η Capcom είναι σε καλό δρόμο με το franchise. Έχει τα προβληματάκια του, σίγουρα. Όμως αυτήν την στιγμή είναι ένας από τους καλύτερους action-horror τίτλους που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα. Διατηρεί πράγματα που έκαναν τον αρχικό τίτλο ένα instant classic, βελτιώνει πράγματα που ήταν ενοχλητικά ακόμα και τότε, ενώ φέρνει την όλη εμπειρία στο σήμερα με προσοχή στην λεπτομέρεια. Μαζί με τα remakes του Resident Evil 2 και του Resident Evil 3, είναι ένας ακόμα ποιοτικός τίτλος στην κορώνα του franchise.
Βαθμολογία: 9/10
Διαβάστε ακόμη:
Mario and Rabbids: Sparks of Hope – Tower of Doooom DLC Review
Σχόλια 3