Φαντάζομαι πως και εσείς έχετε στιγμές, στις οποίες βλέπετε μια ταινία, ακούτε ένα μουσικό κομμάτι ή τρωτέ ένα φαγητό και κατευθείαν νιώθετε αυτό που λεμέ νοσταλγία. Αυτό το όμορφο συναίσθημα που νιώθουμε, συνήθως όταν μεγαλώνουμε και ζούμε στιγμές που είχαμε στην παιδική μας ηλικία.
Κάπως έτσι ένιωσα και εγώ, όταν είδα πως η Sega ανακοίνωσε το Super Monkey Ball Banana Mania, το οποίο περιέχει 300 stages παρμένα από τα Super Monkey Ball (2001), Super Monkey Ball 2 (2002) και Super Monkey Ball Deluxe (2005), και επανασχεδιασμένα για τις μοντέρνες κονσόλες.
Όσοι δεν έχετε οικειότητα με το παιχνίδι, το όνομα του το περιγράφει τέλεια. Η σειρά των παιχνιδιών αυτών, έχει πρωταγωνιστές κάποιες μαϊμούδες, οι οποίες βρίσκονται μέσα σε μια μπάλα, σαν αυτές που μπαίνουν μέσα τα χάμστερ, και προσπαθούν να ξεπεράσουν κάποια εμπόδια, μαζεύοντας παράλληλα μπανάνες, οι οποίες μετράνε σαν σκορ.
Η ιστορία του Banana Mania, είναι αυτή που βρίσκουμε στο Super Monkey Ball 2, η οποία έχει περίπου 100 levels, μοιρασμένα σε 10 κόσμους, συνοδευόμενα από cutscenes, χωρίς διαλόγους και φανφάρες. Επίσης, εμφανίζονται τα Challenge Modes από τα πρώτα δυο παιχνίδια, τα οποία δεν είναι κάτι φοβερό, απλά δεν μένει η πρόοδος και πρέπει να περνιούνται όλα μαζί. Με λίγα λόγια είναι ένας αγώνας αντοχής παρά πρόκληση.
Ως προς το gameplay, νομίζω ότι το παιχνίδι έχει μείνει πίσω στον χρόνο. Δεν ένιωσα αυτή την χαρά και την ευχαρίστηση παίζοντας το όπως παλιά. Αντίθετα, μετά από κάποια levels, το παιχνίδι κούραζε σε πολύ μεγάλο βαθμό, με τα levels να γίνονται υπερβολικά δύσκολα έως και εκνευριστικά, με εμένα να προσπαθώ να καταλάβω τι πρέπει να κάνω ακριβώς χωρίς να χρησιμοποιήσω τον helper που έχει το παιχνίδι. Τα levels και το περιβάλλον είναι όμορφα οπτικά, αλλά είναι επαναλαμβανόμενα και ένιωσα πως κάνω αγγαρεία.
Μέσα στα levels, μαζεύουμε κάποιους πόντους, ολοκληρώνοντας levels και challenges, όπως μαζεύοντας όλες τις μπανάνες. Αυτοί οι πόντοι χρησιμεύουν στον Point Shop, στο οποίο μπορούμε να ξεκλειδώσουμε νέους χαρακτήρες. Εκτός από τις μαϊμούδες, η Sega έχει προσθέσει και κάποιους guests, όπως ο Sonic.
Εκεί που πέρασα καλά με το παιχνίδι, ήταν στο Party Mode, το οποίο είναι local multiplayer. Στο Party Mode έχει πάρα πολλά mini games, τα οποία μοιάζουν με αυτά του Super Mario Party. Monkey Race (Racing), Monkey Fight (Box), Monkey Bowling, Monkey Golf και άλλα πολλά, τα οποία έπαιξα με παρέα και εκτός του ότι παίξαμε μπουνιές in-game, παίξαμε και απέξω, φυσικά σε επίπεδα χαβαλέ.
Κλείνοντας, θεωρώ ότι το παιχνίδι υστερεί πολύ στο Single Player κομμάτι, αλλά είναι αρκετά ευχάριστο στο local multiplayer. Νομίζω ότι το παιχνίδι ήταν πολύ καλό στα 00’s αλλά ίσως έπρεπε να μείνει εκεί γιατί είναι μια συνταγή που έχει ημερομηνία λήξης. Οι μπανάνες σάπισαν και εγώ δεν ένιωσα την νοσταλγία που περίμενα.
Βαθμολογία: 6/10