Football Manager 2024 – PC review

Μετά από πολύ καιρό, ήρθε στα χέρια μου ένας νέος τίτλος (ο πιο πρόσφατος της σειράς) Football Manager, το FM 24. Και η αλήθεια είναι ότι μου πήρε αρκετό καιρό για να καταλήξω σε μια εισαγωγή που να αρμόζει στον συγκεκριμένο τίτλο και το όνομα που έχει στη φανέλα του. Όμως κατέληξα σε ένα συμπέρασμα. Μιλάμε για Football Manager. Έναν τίτλο που έχει καταφέρει να σπάσει τα σύνορα του gaming και να γίνει γνωστός ακόμα και σε άτομα που η μόνη επαφή που έχουν με το gaming ήταν… το Tetris.

Έτσι λοιπόν, δεν θα αναλώσω το χρόνο σας για να σας πω τι είναι το Football Manager. Οπότε πάμε κατευθείαν να δούμε τι παίζει με τον φετινό τίτλο της σειράς.

Πριν όμως αρχίσω να αναλύω το παιχνίδι, θα πρέπει να αναφέρω ότι ναι μεν είμαι φανατικός οπαδός της σειράς, όμως έχω κι εγώ κάποια “κενά”, καθώς δεν είχα ακουμπήσει καν το FM 23, οπότε, ορισμένες αλλαγές που έγιναν στον προηγούμενο τίτλο, εγώ τις έβλεπα τώρα, άρα κάτι το οποίο μπορεί να εντυπωσίασε εμένα, ίσως να μην είναι κάτι το καινούριο για εσάς.

Πάμε λοιπόν να μπούμε στα ενδότερα του παιχνιδιού.

Αρχικά, το πρώτο που έπεσε το μάτι μου πάνω του, ήταν η επιλογή που είχα (αν και δυστυχώς δεν την είχα εγώ προσωπικά για τον λόγο που ανέφερα προηγουμένως) να κάνω load ένα save από το FM 23, όπου ουσιαστικά θα μου έδινε την ευκαιρία να συνεχίσω την πορεία που μπορεί να είχα με μια ομάδα, έχοντας όμως τις νέες λειτουργίες που προσφέρει το FM 24. Όμως μεταξύ μας, ακόμα κι αν την είχα αυτή την επιλογή, νομίζω ότι και πάλι θα ξεκίναγα από την αρχή την εικονική προπονητική μου καριέρα. Δεν ξέρω, νιώθω ότι έτσι θα έχανα λίγο από την μαγεία που σου προσφέρει ένα απλό πάτημα κουμπιού που πάνω του γράφει “Career”.

Από κει και μετά, κάτι ακόμα που έχει αλλάξει φέτος είναι ότι σε κάθε νέο παιχνίδι, υπάρχει η επιλογή που μας επιτρέπει να διαλέξουμε το πότε (κι αν) θα γίνουν οι μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι του 2023. Δηλαδή, αν για παράδειγμα μια ομάδα απέκτησε έναν παίχτη στις 31 Αυγούστου τότε με την επιλογή “Real World”, ακόμα κι αν ξεκινήσετε να παίζετε από τον Ιούνιο, όταν φτάσει εκείνη η μέρα, η μεταγραφή θα γίνει αυτόματα. Τώρα, γιατί υπάρχει αυτό, δεν το γνωρίζω, μιας και τα προηγούμενα χρόνια τα ρόστερ των ομάδων έπαιρναν την τελική τους μορφή με την εισαγωγή κάποιου patch κατά τη διάρκεια της beta περιόδου του παιχνιδιού (κάπου μεταξύ Οκτωβρίου και Σεπτεμβρίου). Όπως και να έχει όμως υπάρχει, και η αλήθεια είναι ότι είναι μια ευχάριστη νότα. Αλλά μέχρι εκεί, μια λεπτομέρεια, τίποτα παραπάνω, τίποτα περισσότερο.

Από την άλλη όμως, σημαντική δουλειά φαίνεται πως έχει πέσει στις λεπτομέρειες (και στην ουσία φυσικά του παιχνιδιού) που μπορούν να κάνουν οι παίχτες στο κομμάτι της τακτικής της ομάδας τους. Με το πιο, κατ΄ εμέ, χαρακτηριστικό να είναι οι επιλογές που μπορούμε να κάνουμε στις εκτελέσεις των στημένων φάσεων. Που ναι μεν κι αυτό υπήρχε ήδη στους παλαιότερους τίτλους, όμως τώρα έχουν μπει αρκετές περισσότερες λεπτομέρειες. Οι οποίες μάλιστα και με εντυπωσίασαν όταν είδα πως δουλεύουν σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό και μέσα στους αγώνες μου. Και πιστέψτε με, ανάλογα με την ομάδα που έχετε φτιάξει, τελικά παίζει μεγάλο ρόλο ο τρόπος με τον οποίο θα εκτελείτε τα στημένα (ανάποδα πόδια, εξωτερικό/εσωτερικό φάλτσο, κινήσεις παιχτών στην περιοχή, κτλ).

Κάτι άλλο που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν και το πόσο smooth ήταν η κίνηση των παιχτών στα highlights. Εννοείται δεν αγγίζει (ακόμα) επίπεδα ρεαλισμού άλλων ποδοσφαιρικών τίτλων, όμως για αυτό που θέλει ο εκάστοτε manager-άκιας είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Να φανταστείτε ακόμα και αναπηδήσεις της μπάλας έχω παρατηρήσει.

Επίσης κάτι άλλο που με χαροποίησε, ήταν ακόμα δύο βασικά πραγματάκια (εδώ ερχόμαστε σε αυτό το “ίσως να υπήρχαν από το προηγούμενο παιχνίδι). Αρχικά, βλέπω πλέον τους παίχτες μου να βάζουν γκολ με σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή (δίνοντας έτσι και μεγαλύτερο νόημα στην επιλογή “shoot on sight” που υπάρχει στο τακτικό κομμάτι και ποτέ κανείς δεν την χρησιμοποιούσε). Κάτι το οποίο θα σας κάνει, όπως κι εμένα πολλές φορές, να σηκωθείτε από την καρέκλα σας και να πείτε γνωστές φράσεις όπως “τι έβαλε εκεί ο…” (το επίθετο αλλάζει ανάλογα αν ήταν δικός σας ή αντίπαλος ποδοσφαιριστής) ή το “πώς τους … έτσι ρε παιχταρά μου”. Ναι γενικά μπορείτε να πείτε πολλά, όμως καταλάβατε το νόημα. Δεν πρόκειται να μείνετε καρφωμένοι στην καρέκλα σας.

Το δεύτερο ήταν η μειωμένη χρήση του VAR, που και αυτό ναι μεν υπάρχει, όμως δεν έχουμε έναν διαιτητή να τρέχει στο VAR με το παραμικρό, κάτι το οποίο γινόταν σε υπερθετικό βαθμό σε πιο παλιούς τίτλους της σειράς.

Βέβαια, όπως λέει και το αρχαίο ρητό, “με τον πολύ ρεαλισμό, έρχονται και πολλές ευθύνες”. Αυτό είχε σαν συνέπεια να παρατηρήσω πάρα πολλά λάθη να γίνονται από τους παίχτες, όχι μόνο τους δικούς μου, αλλά γενικά. Και πριν πεταχτεί κάποιος και πει, “Ναι, μάθε να παίζεις ρε άμπαλε, εγώ με τον Βόλο έριξα 10-μπαλο στην Ρεάλ”, να αναφέρω ότι μιλάω για μια κανονική ομάδα, όχι τους νέους Galacticos που έχεις φτιάξει power-gamer φίλε μου. Ομάδες με δυνάμεις και αδυναμίες, που πρέπει να σπας το κεφάλι σου για να καταφέρεις να νικήσεις τις υπόλοιπες “μεγάλες” (ή και μικρές πολλές φορές) ομάδες. Οπότε ναι, πολλά λάθη, ακούγοντας φυσικά και τον προηγούμενο τύπο ο οποίος ευγενικά με προέτρεψε να μάθω να παίζω καλύτερα.

Κάτι ακόμα που με “χάλασε” είναι ότι οι τιμές των παιχτών, ειδικά μετά από κάποιες σεζόν ξεφεύγουν σε αστρονομικά ποσά, τα οποία φυσικά και δεν πάνε ανάλογα με τα budget που δίνουν οι ομάδες στους παίχτες. Όμως κι αυτό υπάγεται στο επίπεδο ρεαλισμού που προσφέρει το παιχνίδι, αφού και στην πραγματική ζωή μερικές φορές βλέπουμε μεταγραφές παιχτών με ποσά που ζαλίζουν. Όμως από την άλλη, στο παιχνίδι, τα πράγματα δεν μένουν σε “ορισμένες περιπτώσεις”. Και εξηγούμαι. Δεν γίνεται να πας να αγοράσεις ένα ταλεντάκι από την Β’ Βραζιλίας και να σου ζητάνε πάνω από 20 εκ. Ευρώ. Με 20 εκατομμύρια, δεν αγοράζω απλά τον παίχτη, αλλά και ολόκληρη την ομάδα και το χωριό στο οποίο εδρεύει. Δεν αναφέρομαι καν για φτασμένους ποδοσφαιριστές. Εκεί πρέπει να κάνεις τον σταυρό σου να επιλέξει να μείνει ελεύθερος για να τον αποκτήσεις. Κάτι το οποίο έχει και ως αποτέλεσμα να μην βλέπεις αλλαγές στις ομάδες, αλλά και παίχτες να φτάνουν 34+ χρονών μέχρι να αλλάξουν σύλλογο. Δεν πρόκειται ποτέ λοιπόν να δεις κάτι σαν κι αυτό που έκανε η Chelsea για παράδειγμα μέσα στο 2023, όπου αγόρασε πάνω από μια ντουζίνα νέους παίχτες.

Τέλος, για να κλείσουμε το κομμάτι του ρεαλισμού, είναι και οι ατζέντηδες των παιχτών, που φέτος έχουν αρκετά πιο ενεργό ρόλο μέσα στο παιχνίδι. Κάτι το οποίο, αρκετές φορές μπορεί και να λειτουργήσει αρνητικά για εσάς και μια πιθανή μεταγραφή που θέλετε να κάνετε. Ακόμα και το ίδιο το παιχνίδι, υπάρχουν φορές που πήγαινα να κάνω πρόταση σε έναν ποδοσφαιριστή και μου έβγαζε το μήνυμα, “Είστε σίγουροι ότι θέλετε να κάνετε την πρόταση πριν μιλήσετε με τον agent του παίχτη;”. Ίσως λοιπόν αυτό, να περιπλέκει λίγο περισσότερο από όσο θα έπρεπε τα πράγματα, όμως, όπως είπαμε, είναι κομμάτι που πλέον έχει μπει για τα καλά στον κόσμο του ποδοσφαίρου (και του αθλητισμού γενικότερα) οπότε δεν γινόταν να μην υπήρχε μέσα στο παιχνίδι. Αλλά είναι σπαστικό, όπως και να το κάνουμε.

Αν αφήσουμε τα παραπάνω στην άκρη, σε γενικές γραμμές πρόκειται να βρεθείτε μπροστά από μια κλασσική εμπειρία Football Manager, με όλα όσα έχετε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια, με ελάχιστες μικρές λεπτομέρειες, όπου οι περισσότερες δεν παίζουν και κανένα απολύτως ρόλο στην συνέχεια της καριέρας σας. Όπως για παράδειγμα ένα γράφημα που δείχνει που κάθονται οι οπαδοί της ομάδας σας στο γήπεδο και τους χωρίζει ανά κατηγορία. Υπάρχει απλά για να υπάρχει. Ούτε μπορείτε να κάνετε κάτι με αυτό, ούτε σας βοηθάει κάπως.

Όπου αυτό δεν είναι κάτι κακό. Δείχνει ότι το παιχνίδι είναι ήδη κορυφαίο στον τομέα του και δεν χρειάζεται σημαντικές αλλαγές. Κάθε χρόνο εξελίσσεται ελαφρώς, μεταφέροντας αυτές τις αλλαγές και στους επόμενους τίτλους της σειράς. Το κυριότερο παράδειγμα που μπορώ να δώσω πάνω σε αυτό, είναι η ονομασία των επίσημων Ευρωπαϊκών διοργανώσεων, όπου από πέρυσι έχουν μπει στο παιχνίδι, με τους παίχτες να έχουν την ευκαιρία να “κουνήσουν το σεντόνι” του Champions League με την ομάδα τους (κάτι το οποίο, ανάλογα και με την ομάδα που έχετε επιλέξει, ίσως να είναι μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας σας).

Αν είστε φαν των Football Manager παιχνιδιών σίγουρα θα το λατρέψετε. Αν από την άλλη δεν είστε, τότε καλύτερα να μην το ακουμπήσετε καν γιατί θα βαρεθείτε πολύ γρήγορα. Αυτοί όμως της πρώτης κατηγορίας, σίγουρα θα περάσουν αρκετά ποιοτικά τον χρόνο τους, ειδικά αν δουν την ομάδα τους να διαπρέπει. Είναι μια ευχαρίστηση όπως και να το κάνουμε. Στην τελική πρόκειται για έναν Football Manager τίτλο ο οποίος μένει πιστός στην νοοτροπία των συγκεκριμένων παιχνιδιών. Και σαν ένα άλλο μέλος των High-5, “ξέρει τι ζητάει” ακριβώς από τους παίχτες του. Αφοσίωση, πάθος και χρόνο. Αν μπορείτε να του τα παρέχετε αυτά, τότε σίγουρα θα σας ανταμείφσει ανάλογα.

Βαθμολογία: 8,5/10

Διαβάστε ακόμη:

RoboCop: Rogue City – PC Review

Song of Nunu: A League of Legends story – Mini Review