Όπως όλοι γνωρίζετε, μέσα από τα πολλά review μου που έχετε διαβάσει, είμαι μεγάλος fan των FPS και των RPG παιχνιδιών. Αυτό όμως που δεν ξέρετε σίγουρα, είναι ότι είμαι μεγάλος fan των 80’s action movies, ειδικότερα όταν παίρνουν μέρος σε μια δυστοπία στο μέλλον με διάφορα τεχνολογικά επιτεύγματα που εμείς στην πραγματική ζωή δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε.
Μια από τις καλύτερες ταινίες αυτού του είδους λοιπόν είναι το RoboCop, οπότε μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην δοκιμάσω το ομώνυμο παιχνίδι, το οποίο κυκλοφόρησε από την Nacon και την Teyon, στις 2 Νοεμβρίου, καθώς συνδυάζει 3 από τα αγαπημένα μου πράγματα – το FPS, το RPG και την υπεροχή αισθητική των 80’s action movies.
Πρώτου όμως σας μιλήσω για την εμπειρία μου με το παιχνίδι, πάμε λίγο να δούμε την ιστορία του. Όπως σας είπα και παραπάνω το RoboCop: Rogue City είναι first-person shooter που παίρνει μέρος στους επικίνδυνους δρόμους του Old Detroit και πιο συγκεκριμένα θα δούμε ένα original story εμπνευσμένο από τις ταινίες, που παίρνει μέρος στα γεγονότα ανάμεσα από το RoboCop 2 και RoboCop 3.
Το παιχνίδι ξεκινάει όταν ο RoboCop καλείται να βοηθήσει και να σταματήσει μια κατάσταση ομηρίας μέσα σε ένα τεράστιο κτίριο εταιρικών ειδήσεων. Η συμμορία που ερχόμαστε αντιμέτωποι, μπαίνει στον κόπο να κάνει όλο αυτό τον χαμό για να τραβήξει την προσοχή του «Νέου Τύπου» στην πόλη, ενός πλούσιου και ισχυρού εγκληματία.
Ο RoboCop φτάνει για να λήξει το συμβάν και να σώσει τους ομήρους. Όμως ένα από τα θύματα του θυμίζει τη γυναίκα του, κάτι που οδηγεί τον RoboCop να έχει παραισθήσεις και να δυσλειτουργεί.
Η OCP στην συνεχεία στέλνει τον Max Becker στο αστυνομικό τμήμα του RoboCop, με σκοπό να του εγκαταστήσει ένα τσιπ παρακολούθησης και να επιβλέπει τις ενέργειές του. Στην συνέχεια ο RoboCop και κατά συνέπεια εμείς, πρέπει να ανακαλύψουμε ποιος είναι αυτός ο «Νέος Τύπος», ποια είναι τα σχέδιά του, τι κρύβει η OCP και γιατί συνεχίζει να έχει αυτές τι δυσλειτουργίες.
Αυτά όμως για το παιχνίδι καθώς δεν θέλω να σας κάνω κάποιο μεγάλο spoil, οπότε πάμε να δούμε την εμπειρία μου με το RoboCop: Rogue City.
Όπως είπαμε, το παιχνίδι είναι RPG και FPS, αλλά επειδή χειριζόμαστε μια σιδερένια βάρια πολεμική μηχανή με προδιαγραφές tank και One Μan Αrmy μην περιμένετε να δείτε την συνηθισμένη σας εμπειρία FPS, οπού θα κάνετε γρήγορους ελιγμούς, θα κρυβόμαστε πίσω από τους τοίχους για να γλιτώσουμε σφαίρες κτλ. Όχι, είμαστε ο RoboCop και το παιχνίδι μας το θυμίζει συνέχεια.
Ο χαρακτήρας δεν είναι ευκίνητος ή γρήγορος, είναι μια βάρια πολεμική μηχανή και οι προγραμματιστές έκαναν την καλύτερη δυνατή προσπάθεια να μας μεταφέρουν αυτή την εμπειρία. Έτσι λοιπόν, δεν μπορεί δεν μπορεί να πηδήξει, να κάνει mantle, ή wall-run. Απλά περπατάει με το πάσο του και γαζώνει κόσμο (αν χρειάζεται).
Όσο για το combat, ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Περπατάμε αργά αργά μέσα από ορδές με εγκληματίες με το αξιόπιστο, αλλά και πολύ δυνατό, automatic handgun μας. Και θα κάνω μια παρένθεση εδώ, για να σας πω πως στην διάθεση μας έχουμε μόνο ένα όπλο κατά τα Mission, το οποίο έχει απεριόριστες σφαίρες, αλλά μπορούμε να σηκώσουμε τα όπλα που πέφτουν από τους εχθρούς μας, που φυσικά είναι με περιορισμένες σφαίρες και τα χάνουμε μετά από κάθε αποστολή.
Επίσης, το περιβάλλον είναι τα όπλα μας. Οθόνες, καρέκλες, πυροσβεστήρες και ό,τι άλλο βρίσκουμε στο δρόμο μας, μπορούμε να τα πετάξουμε στους αντιπάλους μας. Ακόμα και τους ίδιους τους εχθρούς μας μπορούμε να τους πετάξουμε πάνω σε άλλους. Γενικά με τον RoboCop θα νιώσετε ανίκητοι, παρά τα τσουβάλια από σφαίρες που θα φάτε. Στην τελική, με το πάτημα ενός κουμπιού μπορούμε να κάνουμε heal και να συνεχίσουμε να σπέρνουμε πανικό.
Όσο για το RPG στοιχείο του παιχνιδιού, εδώ έχουμε διάφορα abilities για την αγαπημένη μας πολεμική μηχανή. Μπορούμε, εννοείται, να αναβαθμίσουμε το handgun μας, αλλά το καλύτερο στοιχείο στο RPG είναι όταν κάνουμε βόλτες στους δρόμους του Detroit, όπου μπορούμε να βοηθήσουμε πολίτες, να πιάσουμε εγκληματίες και φυσικά το καλύτερο activity που μόλις το ανακάλυψα έκανα μόνο αυτό… να κόβεις κλήσεις σε όσους έχουν παρκάρει παράνομα. Φυσικά ό,τι κάνουμε και ό,τι αποφάσεις περνούμε κατά την διάρκεια αυτών των “events”, επηρεάζει το πώς θα εξελιχθεί το παιχνίδι.
Γενικότερα, αν θέλετε μια κλασσική εμπειρία FPS δεν θα την βρείτε στο RoboCop. Όμως σίγουρα θα περάσετε ευχάριστα τις ώρες σας στο παιχνίδι κάνοντας main ή side quests. Επιπλέον, ένα ακόμα ενδιαφέρον στο παιχνίδι είναι ότι σου δείχνει και την ανθρώπινη μορφή του RoboCop, αυτή του Alex Murphy, όπου το συναντάμε στις συνεδρίες μετά από κάποια Missions.
Τα γραφικά, η μουσική και το feeling που έχουν καταφέρει να μας δώσουν οι developers είναι αρκετά ευχάριστα, με το παιχνίδι να έχει διάρκεια, περίπου, 13 ώρες, σε πολύ χαλαρό ρυθμό και χωρίς να έχει γρίφους ή δύσκολα Puzzles να σας καθυστερούν. Οπότε, αν ψάχνετε κάτι τέτοιο, με αυθεντική νοσταλγία από τα 80’s (μην ξεχνιόμαστε) το RoboCop: Rogue City είναι σίγουρα για εσάς.
Βαθμολογία: 7,5/10
Διαβάστε ακόμη:
Song of Nunu: A League of Legends story – Mini Review
One comment
Pingback: Football Manager 2024 - PC review - Gamelab.gr