Ένας από τους πολλούς Μήτσους που έχουμε εδώ στο GameLab, ο Χρονόπουλος, εδώ και αρκετούς μήνες έχει ανακαλύψει έναν κόσμο, που οι περισσότεροι από εμάς αγαπάμε να μισούμε (αν βγάζει νόημα αυτή η έκφραση). Φυσικά και αναφερόμαστε στον κόσμο του League of Legeds. Ο οποίος όμως, αν κάτσει κάποιος και τον ψάξει πιο βαθιά, θα ανακαλύψει ότι κάτω από ένα, κατά γενική ομολογία, τοξικό community, βρίσκεται μια πολύ ενδιαφέρουσα μυθολογία, με χαρακτήρες με ιδιαίτερα backrounds. Τα οποία είναι και αυτά που θα αναλύσει ο JC στα βίντεο του. Ετοιμαστείτε λοιπόν για ταξίδια σε όλες τις γωνιές της Runeterra, από τα παγωμένα βουνά του Freljord, μέχρι το μυστηριώδες σύμπλεγμα νησιών των Shadow Isles. Όπου όλα έχουν πολλές ιστορίες να μας πουν, μέσω των χαρακτήρων που κατοικούν εκεί.
Η Irelia από πολύ μικρή ηλικία έδειξε μια ιδιαίτερη αγάπη προς την τέχνη του χορού, με την οικογένειά της να της μαθαίνει διάφορους κλασσικούς και παραδοσιακούς χορούς της Ionia. Όμως η Irelia, ήθελε να μάθει πολλά περισσότερα για την συγκεκριμένη τέχνη, έτσι λοιπόν άρχισε να ταξιδεύει, με σκοπό να εμπλουτίσει τις γνώσεις και τις ικανότητές της πάνω στον χορό. Όμως, παρά το γεγονός ότι κατάφερε και βρήκε το μέρος όπου θα μπορούσε να εξασκήσει την τέχνη της, τα σχέδια της τα άλλαξε η εισβολή της αυτοκρατορίας του Noxus στην Ionia. Η Irelia λοιπόν επέστρεψε στην πατρίδα της, μόνο και μόνο για να βρει το σπίτι της κατεστραμμένο και στρατιώτες της Noxus να λεηλατούν την περιουσία της. Οδηγούμενη από τον θυμό η Irelia επιτέθηκε στην ομάδα των στρατιωτών, όπου την συγκεκριμένη στιγμή μόλις είχαν βρει το σύμβολο της οικογενείας της. Η Irelia άρπαξε από τα χέρια τους το σύμβολο όμως δεν κατάφερε να ξεφύγει. Όμως όσο ήταν περικυκλωμένη και πεσμένη στο έδαφος, μια περίεργη γαλήνη την κατέκλεισε και ένιωσε ότι βρισκόταν σε αρμονία με τα κομμάτια του συμβόλου, που μόλις είχαν σπάσει οι στρατιώτες, τα οποία και άρχισαν να κινούνται στον ρυθμό των χεριών της. Έτσι λοιπόν, η νεαρή Irelia, τα χρησιμοποίησε ως χοντροκομμένες λεπίδες, διαπιστώνοντας ότι αυτό που την μάθαιναν τόσα χρόνια οι γονείς της, δεν ήταν χορός, αλλά μια αρχαία μορφή πολεμικής τέχνης. Καταφέρνοντας τελικά να ξεφύγει, μιας και οι στρατιώτες σάστισαν με αυτό που αντίκρισαν, έτρεξε στο κοντινό δάσος, όπου και θρήνησε την νεκρή οικογένειά της. Τα χρόνια πέρασαν και η Irelia, πιο ώριμη και πιο δυνατή, ήταν πλέον μέλος της αντίστασης κατά της Noxus. Με τα κατορθώματά της και τα πλήγματα που είχε προκαλέσει στους εισβολείς να τραγουδούνται πλέον σε όλες τις περιοχές της Ionia. Και όπως ήταν λογικό, η Irelia άρχισε να έχει και ηγετικό ρόλο. Κάτι που όμως δεν της άρεσε καθόλου, καθώς αντί να μάχεται, το μόνο που ήθελε ήταν απλά να χορεύει.
Διαβάστε ακόμη: